We waren al vroeg in de kerk en zo had ik in alle rust de gelegenheid om eens terug te blikken op de laatste begrafenissen en crematies die we hebben bijgewoond.
Begrafenissen is kennelijk iets voor de ijzersterken onder ons. De die-hards die richting de 90 jaar gaan, of er overheen gaan.
Maar de laatste tijd valt me nog iets op. We hebben een vriendenkring, mensen van onze leeftijd, die allemaal een gemeenschappelijke factor lijken te hebben, een thema dat altijd scoort op bijeenkomsten, verjaardagen en visites. Dat thema heet dementie.
Het thema zorgt voor herkenning en verbroedering. Maar ook voor verdriet en de zorg om je ouder die de diagnose heeft. Dan begint het 'leerproces' voor jou als kind. Ieder die mantelzorger is/wordt, krijgt vroeg of laat te maken met een omgekeerd rollenpatroon. Jij zorgt voor je ouder en da's best wel effe wennen!
Je wisselt met vrienden ervaringen, tips en gelukkig ook humoristische bloopers uit. De mensen worden zo oud, dat er slechts een enkeling lijkt te ontkomen aan deze ziekte, die je beetje bij beetje de persoon ontneemt die je altijd hebt gekend. Het is de keerzijde van de medaille van de zorg in ons land.
Ik sta even stil bij een kreet uit (niet mijn favoriete!!) reclame van een uitvaartverzekering 'mam weet zich geen wens meer te herinneren'. Als kind moet je steeds meer beslissingen van je pa of ma overnemen, maar als je moeder bij volle bewustzijn heeft gevraagd haar niet weg te laten kwijnen in een verzorgingshuis, hoe hou je rekening met zo'n wens als ze zich die wens niet meer kan herinneren. Gelukkig is dat moment voor ons nog (lang?) niet aangebroken. Dat zien we wel als het zover is. Dementie hoort bij deze tijd en daar moeten we mee leren dealen. Maar haha, ik krijg nu heel veel kusjes van mijn moeder, da's mooi meegenomen.
Gelukkig is er tegenwoordig veel hulp van organisaties, overheid en zorggroepen. Er wordt een heel web met hulpverleners e.d. rondom een dementerende gesponnen, waardoor deze langer deel mag uitmaken van de maatschappij. En wij, wij zitten ook in dat web....
Ik had het voorrecht om uitgenodigd te worden bij de lancering van de app 'dementie game', een produkt van Sevagram. Graag wil ik dit hulpmiddel op deze manier meer bekendheid geven. Wellicht heb je er iets aan. En als je dit leest, en je herkent je in dit verhaal. Je bent niet alleen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten