Nu nog lopen we vele bekenden tegen het lijf. Gisteren en vandaag heb ik de groep Italianen weer teruggezien. Ben benieuwd of ik de Engelsen nog terug zie, of Anna? Het is leuk om al die pelgrims onderweg te ontmoeten. Je loopt een tijdje samen en dan gaat ieder weer zijns weegs. Maar in Santiago zie je de meesten weer terug. Dan is het net een dorp.
Deze camino lijkt in niets op de vorige. Het eten, de herbergen, mijn instelling, mijn verwachtingen, alles is anders.
Ik ben de camino gestart met een aantal vragen waarover ik eens rustig wilde nadenken. Ik mag wel stellen dat er wat dingen zijn veranderd. Ik heb veel met mensen gelopen, gegeten en gesproken, maar in de vele tussenliggende uren alleen, komen de inzichten, en dromen..... Als je aan niets anders hoeft te denken dan je bed, je eten en je kilometers op een dag, heeft je onderbewuste cq je gevoel/intuïtie de gelegenheid om antwoorden te vinden op je vragen. Daarom alleen al kan een wandeling in de natuur op zijn tijd effectiever zijn dan lange gesprekken of gepieker.
We zaten voor de deur van deze albergue en zagen alle pelgrims voorbij komen. Met velen was er al een eerder contact in een van de herbergen, maar sommigen waren ook niet bekend, zoals een medewerker (editor) van een engelse krant. Daarmee hadden we een gesprek over natuurlijk de Brexit en de verkiezingen in USA. Interessant!
Omdat ik er geen idee van had of ik achter liep op de meute of voorop, was het een verrassing wie we nog zouden ontnoeten. De Engelsen zijn in ieder geval nog achter ons. De italianen zijn vandaag doorgelopen naar Santiago. Een Duits paar was klaar met de camino Primitivo, besloot om de Portugese er nog even achteraan t doen. Ik ken hun sinds meerdere overnachtingen, zij overnachten ook weer hier. We hebben vanavond kennis gemaakt met een Schot en een Deense. Leuk om al deze mensen morgen in Santiago weer te zien.
Een aparte wereld, en iedere pelgrim heeft zijn eigen verhaal. Zo heeft Andreas mij uitgelegd wat een museumdag is. Wat zie je in een museum? Bijzondere dingen. Als je 's morgens wakker wordt en je kiest voor een museumdag, dan sta je misschien wat vaker stil bij de bijzondere gebeurtenissen, dingen om je heen. Je zou vaker voor zo'n museumdag mogen kiezen.
Daarmee sluit ik af voor vandaag. Voor ons is het bedtijd, want wij willen morgen om 12:00 uur in de kathedraal zijn, waar we afgesproken hebben met Andreas. Welterusten alvast en maak er morgen een museumdag van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten