tag:blogger.com,1999:blog-62988973028283905082024-03-13T13:01:53.894-07:00vivavedaveldboeketAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.comBlogger32125tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-66860873101176527552018-10-08T08:48:00.000-07:002018-10-08T08:48:20.740-07:00Een nieuw beginKort voor mijn zestigste verjaardag stond ik plotsklaps op een tweesprong,<br />
<div>
die ik niet zag aankomen.<br />
<div>
Aan de ene kant het leven zoals het er nu uitzag... en de andere kant ???...</div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-rWNY6scQxpo/W7tTbgoSbNI/AAAAAAAAMHE/N4-wwhFkTUsQxwQtRDooeE30wjJ8r1ZqACLcBGAs/s1600/particulier7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="340" data-original-width="510" height="213" src="https://3.bp.blogspot.com/-rWNY6scQxpo/W7tTbgoSbNI/AAAAAAAAMHE/N4-wwhFkTUsQxwQtRDooeE30wjJ8r1ZqACLcBGAs/s320/particulier7.jpg" width="320" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Er was een proces op gang gekomen dat ik niet meer kon stoppen, het proces van bewustwording! Hierover heb ik al vaker geschreven. Er gebeurde van alles!! Het was echter lang geleden dat ik zo sterk de drang naar verandering voelde. Mijn leven paste niet meer bij wie IK in essentie BEN.</div>
<div>
Ik keek naar mijn moeder, 85 jaar oud, aangeraakt door het monster dat dementie heet... vervolgens keek ik in de spiegel en zag de lijntjes, de rimpels en het verdriet in mijn ogen. </div>
<div>
Toen keek ik naar de mensen om mij heen die ik lief had en ik voelde het verdriet in mijn hart. Wetende dat ik mensen die ik lief had, pijn zou bezorgen als ik mijn hart zou volgen. En mijn hart liet steeds vaker horen dat het niet gelukkig was met de manier waarop ik mijn leven invulde...</div>
<div>
Weer keek ik naar mijn moeder en overdacht dat ik (als ik die leeftijd haal) ook zo zou zijn over slechts 25 jaar. Ik ben in de nazomer van mijn leven, maar mijn zon schijnt nog te fel om de warmte niet te kunnen voelen. Ik wil mijn beschermingslaag uittrekken als een paar overtollige truien en de warmte van het leven weer voelen. Vele jaren ben ik meegelopen in een levensritme dat niet mijn ritme bleek te zijn. Ondanks de vele momenten van geluk en tevredenheid, was ik in een rol gegroeid die ik mezelf had aangemeten. De realiteit had me ingehaald. Te vaak had ik mijn vingers in mijn oren gestopt als mijn innerlijke stem kritische opmerkingen maakte. Het werd tijd om naar mijn hart te luisteren. En dat doe ik nog steeds. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
De tijd heelt wonden en ik blik terug op een periode van intens verdriet, loslaten en doorgaan. Als ik nu, bijna 2 jaar later terug kijk naar de foto's uit die periode, dan herken ik mezelf soms niet.</div>
<div>
Maar ik ben er weer en iedere dag voel ik de zon en de warmte en geniet ik van mijn leven. Blij dat ik geluisterd heb naar een raad die ik velen geef... Loslaten!! als het niet meer past en zelf de regie nemen. Pas dan kun je jezelf weer horen en je eigen ritme herkennen en leven. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Als mens heb ik terug gevonden naar mezelf. Alles wat ik nodig heb, valt mij toe. Nu ik de draad weer heb opgepakt zal ik in de komende tijd weer meer kunnen schrijven. Als talentencoach weet ik dat ook ik 'de weg van de held' heb moeten gaan om mijn (levens)missie uit te kunnen voeren. Maar ik ben al rijkelijk voor mijn moed beloond. De wolkjes van verlangen en heimwee naar de mensen die ik mis, drijven na een tijdje weg. Voortgestuwd door de prachtige herinneringen die ik koester. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-77564233231014891402018-08-13T08:58:00.001-07:002019-02-28T13:56:07.969-08:00de functie van het ego<h2 style="margin-top: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"><b>Voor jullie gelezen:</b></span></span></span></h2>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"><b><br /></b></span></span></span></div>
<div style="margin-top: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"><b>Wat is de functie van het ego?</b></span></span></span></div>
<div style="margin-top: 0cm;">
<span style="color: windowtext; line-height: 17.12px;"><br /></span></div>
<div style="margin-top: 0cm;">
<span style="color: windowtext; line-height: 17.12px;">Door Nicole van den Ouweland</span><span style="color: windowtext; line-height: 17.12px;">Bron: Nieuwetijdskind.com</span></div>
<div style="margin-top: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"><b><br /></b></span></span></span></div>
<div style="margin-top: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;">Mensen vallen tegenwoordig over het ego van anderen. En sommige hebben last
van hun eigen ego, vaak zonder dat ze zich er bewust van zijn. Het ego is
iets wat veel mensen in de weg staat om persoonlijk te groeien. Maar
wat is nu precies een ego? Een ego is een beeld wat iemand van zichzelf
heeft gecreëerd. Het ego is vaak niet gelijk aan de werkelijkheid van hoe
iemand is of overkomt. Daarom noemen we het ook wel de onware zelf.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /><span style="color: windowtext; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"><b>Overlevingsmechanisme</b></span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;">Het is voor sommige
mensen nodig om een ego te hebben zodat ze blijven staan
in moeilijke situaties. De mens kan zich hieraan optrekken. Wat er vaak gebeurt, is dat het ego van henzelf word. Ze gaan denken dat het ego is wat ze zijn. Terwijl
dat alles behalve zo is. </span></span><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;">Als er een situatie
is, waarin iemand zich niet fijn of ongemakkelijk voelt kan diegene een
positieve gedachte over zichzelf zoeken en zich daar aan vast houden. Zo kun je
jezelf liften en kun je beter omgaan met de moeilijke situatie. Wat
je veel ziet is dat dit overlevingsmechanisme te pas en te onpas word gebruikt
en de mens en er zich op een gegeven moment naar gaat gedragen.</span></span><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;">De gedachtes die je eerst gebruikte om jezelf te liften zijn dan permanent
aanwezig en het wordt een stukje van jezelf. Zo ga je dan leven naar dat beeld
van jezelf en jezelf overal profileren op die manier. Wat begon als overleving
wordt dan de nieuwe standaard.</span></span><span style="color: windowtext; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"><b> </b></span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"><b><br /></b></span></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"><b>Nooit
genoeg</b></span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;">Het ego wil zich altijd nóg beter voelen. Je hebt nu die nieuwe standaard
en gaat dus zoeken naar andere dingen om gelift te kunnen worden. Zo vergroot
je je ego. Het ego krijgt nooit genoeg complimenten en mooie woorden en krijgt
het die niet, zal het op zoek gaan naar die fijne woorden van bevestiging dat je
goed bent zoals je bent.</span></span><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;">Je gedraagt je
steeds meer afhankelijk van complimenten en bevestiging en gaat je in bochten
wringen ze overal te krijgen. Je gedrag is verre van natuurlijk. Omdat je zo
bezig bent met jezelf, vergeet je dat er mensen om je heen zijn die ook wel eens
wat fijne woorden van jou willen horen in plaats van alleen maar te ontvangen.</span></span><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;">Dit zal voor sommige mensen bekend in de oren klinken. Het is één voorbeeld
maar er zijn natuurlijk veel meer scenario’s waarin een ego gekweekt kan
worden.</span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="margin-top: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span><span style="color: windowtext; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"><b>Onzekerheid</b></span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;">Iedereen kent wel zo iemand die heel erg kan schrikken van de groei van
andere mensen, constant aandacht nodig heeft of gewoon vol lof over zichzelf
praat om maar niet te laten zien wat er werkelijk zit achter die woorden van
lof. Vaak zit hier onzekerheid onder. Wat natuurlijk heel erg kan zijn. Maar
het ego groot houden is geen goede manier om met je onzekerheid om te gaan. Het
kan een tijdelijke overleving zijn, maar het moet geen deel van je nieuwe
persoonlijkheid worden.</span></span><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"> </span></span><span style="color: windowtext; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"><b> </b></span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"><b><br /></b></span></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"><b>Verandering</b></span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;">In principe heeft
elk mens in meer of mindere mate een ego. Dat is natuurlijk. Het
hebben van een ego is niet altijd slecht. Sommige mensen zouden er vandaag de
dag niet meer zijn zonder hun ego. Het wordt alleen wat minder positief als het
je leven dusdanig beïnvloed dat het ontwikkeling in de weg staat.</span></span><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;">Het ego zegt je dat je niet moet ontwikkelen zodat het je in de greep houdt.
Je bent bang voor verandering. Terwijl verandering ontwikkeling bewerkstelligd.
Zodra je gaat groeien als persoon zal je het ego niet meer nodig hebben. Het
ego staat dit vaak niet toe.</span></span><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"> </span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"><b><br /></b></span></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"><b>Ontwikkelen</b></span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;">Tegenwoordig staat ontwikkeling bij veel mensen centraal. Ze doen er alles
aan om zich fijn en goed te voelen in deze drukke snelle wereld waarin we leven
en allemaal onder een vergrootglas liggen door social media. Ze volgen allerlei
cursussen en bijeenkomsten waarin persoonlijke groei centraal staat. Maar
hebben geen idee dat ontwikkeling begint bij jezelf. </span></span><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;">De enige manier om te groeien is van binnenuit. En stap één is het ego
herkennen en langzaam verkleinen. Tot je jezelf durft te laten zien voor wie je
werkelijk bent. Van daaruit start ontwikkeling. Het begint niet bij een cursus
of scholing of diploma. Dat zijn dingen die het ego aanstuurt.</span></span><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"> </span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"><b><br /></b></span></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"><b>Een te
groot ego</b></span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;">Het ego zegt ook
dat de dingen op jouw manier moeten gaan omdat je altijd alles op jouw manier
voor mekaar hebt gekregen en dat dat dan maar zo moet blijven. Met als gevolg
dat je niet luistert of openstaat voor suggesties of gevoelens van andere
mensen en die van je afstoot omdat je te kortzichtig bent om verder te kijken
naar wat er om je heen gebeurt.</span></span><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;">Soms is het ego zo groot
dat je niet meer kunt zien wat belangrijk is voor anderen. Je ego is dan zo
groot dat je beeld van de werkelijkheid niet meer helder bij je binnenkomt. Je
kunt simpelweg niet meer langs het ego afkijken en ziet alleen nog je
eigen onware zelf. En ben je alleen nog bezig met jezelf en hoort en ziet ook
niets anders meer.</span></span><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"> </span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"><b>Zonder oordeel kijken</b></span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;">Een veelvoorkomende
reden waarom onderling contact tussen mensen soms moeizaam gaat zijn de
verschillende ego’s die met mekaar botsen. Het <a href="https://www.nieuwetijdskind.com/acceptatie-als-middel-tot-groei/" target="_blank"><span style="color: windowtext;">accepteren</span></a> van
jezelf en het accepteren van andere mensen met hun mooie en minder mooie kanten
is een belangrijk stuk van kwaliteit van leven. Pas als we ons bewust zijn van
het ego wat we hebben, kunnen we leren zonder oordeel naar onszelf en naar
andere te kijken.</span></span><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"> </span></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"><span style="color: windowtext; line-height: 17.12px;">Door Nicole van den Ouweland</span><span style="color: windowtext; line-height: 17.12px;">Bron: Nieuwetijdskind.com</span></span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="margin-top: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: windowtext; font-weight: normal; line-height: 107%;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-57078551658695623522017-08-10T03:34:00.004-07:002017-08-10T03:44:21.271-07:00DE HANDELINGBen jij ook iemand die korte metten maakt met zijn dromen en tegen zichzelf zegt: Afvallen, dat lukt me toch niet! Of, ik krijg toch nooit een andere baan (want ik ben te oud, heb niet de goede opleiding, er zijn toch betere kandidaten). Of je zoekt een (nieuwe) partner? dan hebben je vrienden vast wel eens gezegd dat ze hem niet thuis komen brengen of dat ie niet vanzelf bij je aanbelt.<br />
Wat ik hiermee wil zeggen: Als je stil blijft zitten en niet in beweging komt, blijf je in een oude, wel vertrouwde, maar toch stiekum onwenselijke situatie vastzitten. Ben je nog steeds de regisseur over je eigen leven of 'laat je je leven' en blijft alles blijft zoals het was.<br />
<br />
Een heel doeletreffende manier om je dromen waar te maken is door simpelweg iets TE DOEN...<br />
Een actie, een handeling, een stap zetten, maakt niet uit, als je maar in beweging komt!<br />
Wil je een andere baan, dan solliciteer of kies eerst een baan die je dichter bij je droombaan brengt.<br />
Wil je een ander huis, dan neem contact op met de makelaar of woningvereniging.<br />
Wil je een gelukkiger leven, dan zul je moeten onderzoeken wat daar voor nodig is.<br />
En heb je even iemand nodig die met je meekijkt en je op weg helpt. Zoek die iemand.<br />
<br />
De reclame voor een automerk weet precies hoe het werkt. Hun slogan op de radio luidde: 'heb je een droom, ga er achter aan'.<br />
<br />
Wat ik hierboven probeer uit te leggen heeft te maken met de Wet van Handeling die je niet terug vindt in onze wetboeken of via google, maar die wel degelijk bestaat. Deze wet behoort tot de universele wetgeving, die voor alle mensen hetzelfde is.<br />
Deze 'wet' vormt de basis voor alle verandering die je jezelf toewenst. Daarvoor moet je bij jezelf te rade gaan, nieuwsgierig zijn, op verkenning uitgaan, en je doel helder voor ogen hebben. Kijk eerst eens naar wat je wel kunt, en wat wél mogelijk is. En dan DOEN en de juiste stappen zetten. Een voor een.<br />
<br />
Hoor je jezelf vaker zeggen: wat als... en ja maar...<br />
Allemaal opmerkingen die te maken hebben met je comfortzone. Je zoekt (onbewust) naar een reden om die omgeving of situatie niet te hoeven verlaten. Je weet immers wat je hebt en niet wat je krijgt en je blijft met tegenzin naar het werk gaan, begint niet aan die interessante studie of leuke hobby en blijft (uit gewoonte) bij die partner.<br />
<br />
Je denkt natuurlijk, ja, ja, je hebt makkelijk praten. Maar ik ben ook ervaringsdeskundige en weet ik waar ik het over heb. Ik weet dat verandering een proces is en niet even snel hupsakee te realiseren is. Soms moet je naar belangrijke veranderingen en beslissingen toe groeien.<br />
Daarom kun je omgaan met veranderingen ook eerst eens in het klein oefenen. Kijk eens wat het met je doet als je kleine veilige veranderstapjes maakt. Durf eens een ander kapsel of een andere haarkleur te kiezen. Volg je eigen gevoel (en het advies van de kapper). Draag je altijd veilige neutrale T-shirts, koop eens een leuk jurkje of een mooi sporthemd. Wandel je altijd een halfuurtje, probeer eens uit wat een uurtje beweging met je doet (en kies een nieuwe route 😉).<br />
<br />
Het hoeft allemaal niet zo spannend te zijn, die kleine veranderingen, maar wel net even anders. Voel eens wat het met je doet. Wordt je er blij van? Heb je kriebels in je buik omdat je iets doet wat je normaal nooit doet? dan ben je op de goede weg. Je bent toe aan de volgende stap richting geluk.<br />
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-qg34Y7HJW7I/WYwsgfoNSqI/AAAAAAAAHcU/WszLfs6u_fAwCiiSn9q8pVosGFj4D5HDACLcBGAs/s1600/20150929_091507.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://2.bp.blogspot.com/-qg34Y7HJW7I/WYwsgfoNSqI/AAAAAAAAHcU/WszLfs6u_fAwCiiSn9q8pVosGFj4D5HDACLcBGAs/s320/20150929_091507.jpg" width="240" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
GOEDE REIS</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-35611977308672910932017-07-09T04:53:00.000-07:002017-07-09T04:57:34.945-07:00TERUG VAN WEGGEWEEST<div style="text-align: justify;">
Het is al weer een hele tijd geleden dat ik een blog heb geschreven. Het is niet zo dat ik niets vond dat de moeite waard was om te schrijven, maar soms moet je even stil zijn om jezelf goed te kunnen horen.</div>
<div style="text-align: justify;">
Dat gevoel had ik het afgelopen jaar. Ik heb eens goed naar mijzelf geluisterd, en daar had ik de handen vol aan. Maar ik werd geholpen. Van oktober tot medio juni ben ik met een pittige opleiding bezig geweest (medische en psychosociale basiskennis). In die opleiding heb ik geleerd wat stress met je doet! Hoeveel klachten er te herleiden zijn naar stress is onvoorstelbaar! Stress kan onherstelbare schade aanrichten.</div>
<div style="text-align: justify;">
Niet zo bekend is dat stress in het begin een puur lichamelijk / hormonaal gebeuren is, dat zijn oorsprong heeft in de meest uiteenlopende levensvragen of situaties. Ons lichaam kan de kortdurende stress die je voor een examen hebt, of spannende wedstrijd, prima handelen. Het helpt je zelfs om alert en scherp te blijven. Maar als je te lang in een stress situatie blijft hangen is dat in eerste instantie schadelijk voor je lichaam. Je lichaam is niet ingericht op langdurige stress en zoekt naar (nood)oplossingen. Daarna pas heeft het invloed op je mentale, psychische en emotionele gesteldheid. Als mensen burn-out achtige klachten krijgen, wordt er vaak op de eerste plaats aan psychische klachten gedacht. (Ik spreek als ervaringsdeskundige...) Er is minder aandacht voor de fysieke kant!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ik had heel veel last van stress en toen ik tijdens deze opleiding stukje bij beetje kreeg aangereikt, wat ik mezelf aan het aandoen was. Ik kon maar tot één conclusie komen: dit moet stoppen!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Maar dat is niet zo eenvoudig. Hoe gaat dat in zijn werk? Eerst moet je erachter komen waar die stress vandaan komt = vaak in de spiegel kijken. Dan wordt je geconfronteerd met de harde werkelijkheid. Daar moet je dan eerst mee leren dealen.</div>
<div style="text-align: justify;">
Dan volgt de volgende moeilijke stap. Wat ga je doen om die stress te verminderen? Wat kun je doen? Dat er iets moet gebeuren, moge duidelijk zijn. Als je dan zover bent dat je weet waar die stress vandaan komt en je weet eigenlijk ook wel hoe je er van af komt, dan volgt het allermoeilijkste gedeelte. Het loslaten van datgene wat je die stress bezorgt. Dat kan een bepaalde ongezonde gewoonte of gedrag zijn, je werk of misschien wel je relatie... Maar weet altijd dat het een functie heeft gehad om je dichter bij je levensgeluk te brengen. Dankbaarheid is dan op zijn plaats.</div>
<div style="text-align: justify;">
In alle gevallen krijg je te maken met loslaten en het rouwproces dat daar onlosmakelijk mee verbonden is. Je krijgt je gezondheid, je rust, je gevoel van geluk niet terug door niets te doen. JE MOET IETS DOEN. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Je weet dat je de regie over je leven in eigen hand moet houden. Als talentencoach is dat een van de eerste dingen die je toetst bij je cliënten. Wat heb je nodig om weer gelukkig te worden? </div>
<div style="text-align: justify;">
Al die stappen die ik heb opgenoemd hierboven heb ik het afgelopen halfjaar doorlopen. Ik heb gezien wat mij stress bezorgd heeft, ik heb de consequenties van het loslaten aanvaard en heb de stap naar verandering en een minder stressvol leven durven, nee moeten zetten.</div>
<div style="text-align: justify;">
En nu ben ik er weer. De tijd vol verdriet en pijn heeft ook voor veel positieve ervaringen gezorgd. Alles wat ik nodig had om weer een rustig en gelukkig bestaan op te bouwen, kwam als vanzelf op mijn pad. Hulp, vrienden, werk, zaken om de basis weer op orde te krijgen kwam er...Dat bedoelen ze dus als er sprake is van een 'flow'. Geen 'struggle' meer maar vol verbazing accepteren dat je in een positieve stroom (flow) wordt meegevoerd. Alles wat onderweg verdwijnt accepteren in het vertrouwen dat er iets voor in de plaats zal komen. Immers met loslaten creëer je ruimte voor nieuwe dromen, belevenissen en weer meer blijheid. Iets wat je iedereen toewenst.</div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: center;">
Ik wil graag afsluiten met een oeroude de Limburgse wijsheid: </blockquote>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: center;">
<span style="color: purple;"><b>Alles kump good </b></span></blockquote>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-5sxP9_8ekv8/WWITVJzAldI/AAAAAAAAHIY/-NKTlk3IHm0FzWiW7AY3OCpTgpHETdUvQCLcBGAs/s1600/foto%2Bbewustwording%2B%25282015_10_19%2B13_52_53%2BUTC%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-5sxP9_8ekv8/WWITVJzAldI/AAAAAAAAHIY/-NKTlk3IHm0FzWiW7AY3OCpTgpHETdUvQCLcBGAs/s320/foto%2Bbewustwording%2B%25282015_10_19%2B13_52_53%2BUTC%2529.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-69959870738643935942017-01-30T04:41:00.001-08:002017-01-30T04:41:26.460-08:00HET VERHAAL VAN DE VLINDER<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
Op een dag
ontstond er een klein gaatje in een cocon. Een voorbijganger, bekeek urenlang
de noeste arbeid van de vlinder, die uit dit kleine gaatje probeerde te
kruipen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
Het gaatje
bleef onveranderd. Toen het leek, alsof de vlinder niks meer kon doen en opgaf,
besloot de mens om de vlinder te helpen en opende de cocon. De vlinder kwam er
meteen uit. Maar zijn lichaam was mager en versuft, zijn vleugels onontwikkeld
en onbeweeglijk.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
De mens keek
vol verwachting uit naar het moment, dat de vlinder de vleugels ging uitslaan.
Maar de vlinder bleek geen kracht te hebben om zijn eigen lichaam te dragen.
Hij bleef zich gedurende de rest van zijn bestaan, voortslepen over de grond
met zijn magere lichaam en zijn verschrompelde vleugels. Hij heeft nooit kunnen
vliegen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
Wat de
(medelijdende) mens, met zijn vriendelijk en behulpzaam gebaar niet begreep, is
dat de doorgang door het smalle gaatje van de cocon een noodzakelijke
inspanning is voor de vlinder, om de vloeistof vanuit zijn lichaam in zijn
vleugels te doen stromen om te kunnen vliegen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
We hebben
wrijving nodig om energie en kracht te ontwikkelen. Een leven zonder
hindernissen, zou ons als mens beperkt houden. We zouden nooit kunnen
aansterken, we zouden nooit kunnen vliegen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
Je krijgt
altijd wat je nodig hebt, daarom niet wat je vraagt<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-laumCoaj4lQ/WI5TDNuCs9I/AAAAAAAAEj4/zXsvGogv7X46wdxhCR7eRm3zea4Sy4GPgCLcB/s1600/vlinder.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://4.bp.blogspot.com/-laumCoaj4lQ/WI5TDNuCs9I/AAAAAAAAEj4/zXsvGogv7X46wdxhCR7eRm3zea4Sy4GPgCLcB/s320/vlinder.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
Ik heb kracht gevraagd .. het leven gaf me moeilijkheden om me sterk te maken.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
Ik heb wijsheid gevraagd … het leven gaf me problemen om op te lossen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
Ik heb voorspoed gevraagd …het leven gaf me hersenen en spieren om te werken.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
Ik heb gevraagd te kunnen vliegen …het leven gaf me obstakels om te overstijgen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
Ik heb liefde gevraagd …het leven gaf me mensen die hulp nodig hebben.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
Ik heb gunsten gevraagd …het leven gaf me mogelijkheden.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
Ik heb niets gekregen wat ik heb gevraagd …maar ik heb alles gekregen dat ik nodig had.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
Alle redenen dus om ondanks alle shit in de wereld, onvoorwaardelijk te blijven vertrouwen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br />
<i>Deze keer niet door mijzelf geschreven, maar wel voor jullie gevonden</i><br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
Auteur: Isabelle Lambrecht<o:p></o:p></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-88914620862281434992017-01-27T02:26:00.002-08:002017-01-27T02:26:59.919-08:00KIHet was alweer lang geleden dat ik mezelf toestond om te spijbelen. Maar maandag was ik er aan toe om eens niet als een bezig bijtje op en neer te vliegen tussen werk, huiswerk, afspraken, het huishouden of mantelzorgmomenten. Nee, maandag was mijn vrije dag. Ik hoefde zelfs niet te koken, de wasmachine kreeg een dagje vrijaf en ik besloot zelfs om niet te gaan sporten. Helemaal vrij dus...<br />
<div>
Ik ging iets doen wat ik al heel lang niet meer gedaan heb en wat wel een van mijn grootste hobby's is. Ik heb GELEZEN! Een h e l e dag! En nu eens geen studieboek maar een boek dat ik zelf had uitgekozen. Het boek KI van Hans Peter Roel. </div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-CRXCdw3ennY/WIopFkkjNHI/AAAAAAAAEiw/8gjSegulb08frhPDoqib91FfTfFPJ35lgCLcB/s1600/ki.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://3.bp.blogspot.com/-CRXCdw3ennY/WIopFkkjNHI/AAAAAAAAEiw/8gjSegulb08frhPDoqib91FfTfFPJ35lgCLcB/s320/ki.jpg" width="205" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Zijn vorige boek, de vierde dimensie had ik al een tijdje geleden uitgelezen en was zo'n kado om te lezen. En herkenbaar!</div>
<div>
En nu dit boek van hem weer. Wat was er zo speciaal aan dit boek... Ik had het op internet al een paar keer voorbij zien komen en was nieuwsgierig. Waar gaat het dan over? Wat is KI? Is KI hetzelfde als prana? De levensenergie in en om ons heen?<br />
Op de achterkant van het boek stond een uitleg over KI die me wel aansprak. <b>Onze eigen natuurlijke kracht ontdekken.</b> Ja, wie wil dat nou niet. Dat maakt het leven toch een stuk gemakkelijker? Of?</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ik had het rijk alleen en kroop na het ontbijt weg in een makkelijke stoel met het boek op schoot en begon te lezen. Omdat ik door mijn studie een hoog leestempo had ontwikkeld, zat ik rond de middag al op bijna de helft van dat boek. En 's avonds liet ik de TV voor wat ie was en las ik het boek uit.<br />
Ik slaakte een diepe zucht en legde het boek ter zijde. Jammer, uit. Wat een mooi boek.<br />
Zouden we echt zo'n KI punt hebben? of is dat juist dat stukje fictie???<br />
want ik had op het eind van het boek een note van de auteur gelezen dat het verhaal bestaat uit een mengeling van autobiografische elementen, fictie en fantasie. Dus ik had zoiets als okeeeeeee....<br />
<br />
Maar ik ben toch stiekem gaan uitproberen of ik ook zo'n KI punt had. Het is een hectische tijd en ik kan wel wat extra rust en ontspanning gebruiken.<br />
En ja hoor. De gedachten in mijn hoofd kon ik inderdaad stopzetten en de beschrijving in het boek bleek ook te kloppen...mooi om te ervaren.<br />
Toen gebeurde er iets wonderlijks. Terwijl het even heerlijk rustig in mijn hoofd was, kwam er opeens toch een gedachte binnen, een enkel woord eigenlijk. Dat woord groeide uit tot een antwoord op een vraag die onbewust in mij leefde. Ineens was het alsof het kwartje viel en alles op zijn plaats viel. De puzzel was compleet! Zo iets wonderbaarlijks... Toeval?<br />
<br /></div>
<div>
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-15088554850271916002017-01-10T04:34:00.002-08:002017-01-10T04:34:11.957-08:00PRANIC HEALING <div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; text-align: justify;">Sinds ongeveer 10 maanden ben ik nu aan het hardlopen. We hebben als groep een app waardoor we in verbinding blijven met elkaar en de trainer. Het is een uitstekend middel om aan- en afmeldingen te doen. Het viel me op dat er vaak afmeldingen zijn in verband met blessures. Mensen zijn voor korte of lange tijd niet in staat om mee te lopen en dat gaat vaak ten koste van de conditie. Als sporter baal je toch ontzettend als je niet kunt sporten... </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; text-align: justify;">(Iedereen baalt er toch van als hij door klachten gehinderd wordt om dat te doen wat hij graag zou willen doen?) </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif;">Een aanleiding voor mij om op </span><span style="font-family: Calibri, sans-serif;">21 januari a.s. om 14:00 uur </span><span style="font-family: Calibri, sans-serif;">een informatie middag te organiseren over Pranic Healing. </span><span style="font-family: Calibri, sans-serif;">Wat is de reden van je klacht of blessure. Overbelasting? verkeerd (loop)gedrag? of toch iets anders, dat je niet kunt verklaren.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "Calibri",sans-serif; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "Calibri",sans-serif; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Alles in het
leven dat ons van streek maakt, kan je uit balans brengen. Bij voorbeeld stress
op het werk of thuis, onrust, zorgen, eenzaamheid of frustratie. Zo kan het
energiegehalte in je lichaam dalen. Dat kan zich op de lange termijn
manifesteren als pijn, ongemak, fysieke ziektes of psychische problemen.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "Calibri",sans-serif; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Pranic
Healing is een uiterst effectief healing systeem en werd ontwikkeld door de Amerikaanse uroloog Master Choa Kok Sui. Het maakt gebruik van prana – levensenergie – om het
energieveld van het lichaam in balans te brengen. Deze onzichtbare
levensenergie herstelt het evenwicht in het lichaam en zorgt voor vitaliteit. Het vervangt niet de arts of specialist, maar werkt aanvullend.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "Calibri",sans-serif; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/--79qYPAsrrU/WHTRIg9CCpI/AAAAAAAAEb0/Q8vlCNS3gNAnBwDvxkJgKzRPBzMe3hslgCLcB/s1600/Pranic-Healing.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="184" src="https://2.bp.blogspot.com/--79qYPAsrrU/WHTRIg9CCpI/AAAAAAAAEb0/Q8vlCNS3gNAnBwDvxkJgKzRPBzMe3hslgCLcB/s320/Pranic-Healing.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "Calibri",sans-serif; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "Calibri",sans-serif; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">De methode
is gebaseerd op het principe dat het lichaam een zelf-herstellend vermogen
heeft. Dit genezingsproces kan worden versneld door het verhogen van de
levensenergie in het systeem. Levensenergie die altijd beschikbaar is vanuit de
zon, lucht en grond en gebruikt kan worden ter verbetering van fysieke en
emotionele klachten. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif;">Graag wil ik jullie uitnodigen om via deze bijeenkomst kennis te maken met de wondere wereld van Pranic Healing. </span><span style="font-family: Calibri, sans-serif;">Meer informatie vinden jullie terug op de Facebookpagina van VivaVeda </span><a href="https://www.facebook.com/vivavedareuver/" style="font-family: Calibri, sans-serif;">https://www.facebook.com/vivavedareuver/</a><span style="font-family: Calibri, sans-serif;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif;">Om teleurstelling te voorkomen is
aanmelding voor deze bijeenkomst wenselijk. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif;">Dit kan rechtstreeks via Facebook via</span><span style="font-family: Calibri, sans-serif;"> </span><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">of </span><span style="font-family: Calibri, sans-serif;">telefonisch bij Christian via 06-42203717.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "Calibri",sans-serif; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Laten we er een
gezond jaar van maken.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "Calibri",sans-serif; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Christian<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-67806306314431066042017-01-03T10:45:00.001-08:002017-01-03T10:45:12.953-08:00EEN GOED NIEUW JAAR31 december 2016 ben ik begonnen met een blog over 2016. Ik heb even kort terug gekeken naar 2016 omdat ik nog niet wist of ik nu wel of niet blij moest zijn dat het jaar voorbij is.<br />
Maar weet je wat, het is prima zo. Je kunt er niets meer aan veranderen. Daarom heb ik het hele blog meteen weer in de prullenbak gekieperd en een vette streep onder <u>2016</u> gezet. Tijdens het schrijven kwam ik er namelijk ook achter dat ik mijn zegeningen niet mag vergeten en dat zijn er toch een heleboel geweest.<br />
Kijk gewoon om je heen en je begrijpt wat ik bedoel... we hebben het zo slecht nog niet. En, by the way, wat wil je veranderen aan wat er in 2016 is gebeurd? Je kunt er wel van leren en het de volgende keer anders aanpakken... of juist nog meer van genieten.<br />
<br />
Precies op 1 januari heb ik weer een nieuwe start gemaakt. Welkom 2017, een heel nieuw jaar ligt voor ons. Kijk niet teveel achterom, koester je herinneringen. Denk met een glimlach aan al die momenten waarvan je mocht genieten en die je een goed gevoel hebben gegeven.<br />
Mijn voornemen voor dit jaar is om die momenten te verdubbelen. <br />
<br />
<span style="background-color: white; color: magenta;">Ik wens jullie een goed nieuw jaar, bruisend, sprankelend, stralend, schitterend, gezond en gelukkig, zorgeloos en prachtig.</span><br />
<br />
Christian Veldkamp<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-0kgUeZVsnTM/WGvr5ZoYtLI/AAAAAAAAEZA/1c6K2_hdC8c30pvUqdd8dgJdYSrLIHQ9ACLcB/s1600/ziek%2Bblij.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://4.bp.blogspot.com/-0kgUeZVsnTM/WGvr5ZoYtLI/AAAAAAAAEZA/1c6K2_hdC8c30pvUqdd8dgJdYSrLIHQ9ACLcB/s1600/ziek%2Bblij.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-42198375263709785792016-12-09T07:56:00.000-08:002016-12-13T02:39:42.308-08:00GISTEREN OF MORGENAls ik iets gejat heb, dan vertel ik dat ook heel eerlijk en mijn titel heb ik onlangs gepikt uit een heerlijke zwijmelfilm....<br />
In die film kon Kevin Kostner kiezen: blijven rouwen om zijn overleden vrouw, of durven vertrouwen op nieuw geluk met een andere vrouw. '<b>Kies je voor gisteren of kies je voor morgen</b>' zei Paul Newman tegen Kevin Kostner. En nu is dat natuurlijk wel allemaal maar film, dus fictie? Maar er zit wel een kern van waarheid in.<br />
<br />
Het is fijn en geruststellend om in het NU, dus vandaag te leven. Het is ook fijn om tradities in ere te houden, tenminste als ze voor jou nog fijn zijn...Maar als je belangrijke beslissingen moet nemen, dan ontkom je er niet aan om naar de consequentie van een beslissing kijken. En daar gaat het hier om.<br />
<br />
Wat betekent het eigenlijk: <b>voor gisteren of voor morgen kiezen?</b> Laten we die zin eens even onder het vergrootglas leggen.<br />
Een van mijn oud-collega's had daar een heel wijze spreuk over. Die zei altijd 'als je doet wat je deed dan krijg je wat je kreeg. Even laten bezinken, twee keer lezen en ja hoor, het klopt als een bus.<br />
<br />
We beginnen met GISTEREN.<br />
Volgens Van Dale's woordenboek betekent 'gisteren' <i>'De dag voor vandaag'</i> .<br />
Gisteren is dus al geweest, dat heb je al gehad. Je kunt er voor kiezen om gisteren vast te houden, maar dat heb ik al geprobeerd, en het is me niet gelukt want het is alweer vandaag. Gisteren is definitief voorbij. Gisteren staat ook voor iets ouds en morgen voor iets nieuws.<br />
<br />
Je kunt wel een oude herinnering aan gisteren ophalen en bewaren, je kunt ook een oud gevoel wat daar bij hoort ophalen, maar dat is van gisteren, dus OUD. Stel nu, dat er <i>gisteren</i> iets heel vervelends is gebeurd. Je hebt te horen gekregen dat je ziek bent of je baan bent kwijt geraakt. Verdrietige gebeurtenissen die een flinke impact op je leven kunnen hebben. Je hypotheek niet meer kunnen betalen? of, hoe ziet je leven er straks uit met deze ziekte?<br />
En nadat je dat vreselijke nieuws gisteren hebt gehoord, zit je vandaag op de bank en haal je het gesprek weer voor de geest en het verdriet dat erbij hoorde, ook. Morgen doe je weer hetzelfde. En overmorgen ook. Je blijft die nare (oude) herinnering maar herhalen en daaraan gekoppeld dat (oude) verdriet. Je houdt het levendig en je wordt er niet gezonder van en er is niemand die de hypotheek voor je gaat betalen. Heeft het dan zin, dit te blijven herhalen of vast te houden?<br />
<br />
Maar je kunt ook voor MORGEN kiezen. Op die manier ben je niet met de bezig met gisteren, iets ouds, maar bezig met iets nieuws. Morgen is nog blanco. Je mag het helemaal zelf invullen.<br />
Als je dan toch niet meer kunt doen wat je deed, kun je net zo goed iets gaan doen wat je (ook) leuk vindt. Je bent immers niet je werk of je gezondheid. Je bent zoveel meer. Misschien mag dat nu iets meer de aandacht krijgen Je bent afgeleid van het verdriet, je bent toch productief, en nog belangrijker! Je zorgt goed voor jezelf en hoeft je daar niet schuldig over te voelen. Immers als het met jou goed gaat, gaat het met je omgeving ook goed. Een schuldgevoel komt uit onszelf. Daar zorgt ons ego wel voor. Toen ik tijdens mijn pelgrimstocht noodgedwongen met de bus moest reizen i.v.m. blessure, nou had je mijn ego eens moeten horen!!! En toch heb ik voor mezelf durven kiezen, voor mijn gezondheid en omdat ik mijn tocht wilde afmaken.<br />
Toen mocht ik het mezelf even wat makkelijker maken, even uit die tredmolen van zelfdiscipline.<br />
<br />
En even terugkomend op het spreekwoord van mijn collega.<br />
Er komen gegarandeerd een heleboel 'ja maars' voorbij op dit punt maar ik nodig je toch uit om bij jezelf eens oprecht te rade te gaan, waarom je in die specifieke vervelende situatie terecht bent gekomen? Is het een signaal? Wil dat iets zeggen over hoe je met je eigenbelang/geluk/gezondheid om gaat. Goed voor jezelf zorgen heeft niets met egoïsme te maken. Het is onze allerhoogste prioriteit.<br />
Vertel me, wat doe je als het morgen beter gaat. Doe je dan weer wat je deed? En krijg je wat je...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-LtmK4AX_hHM/WD709Ga4WeI/AAAAAAAAEIA/2pk8zTaPxWYVaW36zdKPw8mCYE-vLXTygCEw/s1600/MORGEN.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="234" src="https://2.bp.blogspot.com/-LtmK4AX_hHM/WD709Ga4WeI/AAAAAAAAEIA/2pk8zTaPxWYVaW36zdKPw8mCYE-vLXTygCEw/s320/MORGEN.jpg" width="320" /></a></div>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-3980883361458761202016-11-30T08:39:00.000-08:002016-11-30T08:39:57.700-08:00HET BEVOLKINGSONDERZOEKNet als iedere 50 plusser kreeg ik ook dit jaar weer een uitnodiging voor een bevolkingsonderzoek, wat zeg ik... 2 uitnodigingen!<br />
Eentje preventief voor borstkanker en eentje voor darmkanker.<br />
Nadat ik het eerste darmkankeronderzoek verprutst had, heb ik met het bureau gebeld om een nieuwe envelop met inhoud aan te vragen. Binnen een X aantal dagen zou het binnen zijn. Maar er kwam geen nieuw onderzoek. Dus na een kleine maand maar weer bellen en ja hoor, klapperdeklap, er lag een nieuwe envelop inclusief alle benodigdheden voor dit onderzoek in de bus. Een goed moment uitgezocht, monstertje geleverd en dopje erop.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-rs-wgy4zEjg/WD75TPCnCtI/AAAAAAAAEIM/aHmoMjGc2XcVR21Y3uadUwM_qqfA2znZgCLcB/s1600/darmkanker.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-rs-wgy4zEjg/WD75TPCnCtI/AAAAAAAAEIM/aHmoMjGc2XcVR21Y3uadUwM_qqfA2znZgCLcB/s320/darmkanker.jpg" width="303" /></a></div>
Envelop op de bus en hoppela, enkele dagen later had ik al bericht dat alles OK is. 😌<br />
<br />
En toen lag daar nog mijn uitnodiging voor het bevolkingsonderzoek voor borstkanker... Ik keek eens even naar de datum en tijd van de afspraak en heb die toen gewijzigd i.v.m. een andere afspraak. Daarna kwam er weer iets tussen, en heb ik nogmaals de afspraak verzet. (Ik zat er ook wel een beetje tegen aan te hikken moet ik toegeven. De vrouwen die dit onderzoek kennen, snappen wat ik bedoel...)<br />
Op de dag van de afspraak kreeg ik een telefoontje dat de afspraak kwam te vervallen i.v.m. een storing en dat ik kon kiezen voor een onderzoek in een ander dorp, want de wagen ging vertrekken uit mijn woonplaats. Ik kon dan die nieuwe afspraak dan niet meer zelf wijzigen, maar moest op het door hen gekozen tijdstip voor onderzoek komen. Maar omdat ik ook nog andere (vaste) verplichtingen heb op enkele dagen, is het voor mij de vraag geworden of ik dan kan? Men zou proberen er rekening mee te houden.<br />
<br />
Als er twee keer achter elkaar zulke dingen gebeuren, het loopt niet soepeltjes zal ik maar zeggen, dan gaat er bij mij een lampje branden... Dan begin ik altijd een beetje na te denken. Ik was natuurlijk wel een beetje pissig op die organisatie dat ik nu naar een ander dorp moet, en ik geen invloed op het tijdstip kan hebben ggrrrrrrrrr. Maar anderzijds, hoeveel opzet is er bij een storing??<br />
<br />
Nu ben ik me dus serieus aan het afvragen of ik nog wel deel zal nemen aan dit onderzoek? Niet omdat ik naar een andere plaats moet, maar omdat ik steeds meer vertrouwen in mijn lijf durf te krijgen. Lange tijd heb ik niet geluisterd naar mijn lichaam en heb het veel stress bezorgd en ik ben niet altijd even verstandig met voeding en beweging omgesprongen... En toch heeft mijn lijf me nooit echt in de steek gelaten. Waar ik trouwens ontzettend dankbaar voor ben. Wel ken en respecteer ik mijn grenzen nu. Ik vertrouw er op dat mijn lijf in orde is en mij laat weten wanneer er iets niet klopt.<br />
Het alternatief is dat ik me laat leiden door (goedbedoelde zorg door de overheid) angstmakerij, van stel! er is iets mis??? Zo heb ik ook helemaal niets met een griepspuit, nooit gehad ook trouwens. Lieve mensen, ik ben er nog niet uit. Ik kies er steeds meer voor om in vertrouwen te leven en niet in angst. Maar dit is ook voor mij ook een hele grote stap, waar ik eens even goed over na moet denken... Hoe denken jullie daar over?<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-15593270910116267082016-11-15T06:11:00.001-08:002016-11-15T06:11:35.825-08:00VRIENDSCHAP EN PIJNRegelmatig lees ik op Facebook spreuken die gaan over vriendschap, of het verlies er van. Als alles gladjes verloopt in je vriendschappen, dan post je zo'n spreuk (denk ik) niet, of roep ik nu iets onzinnigs? Ik vraag me af, als ik een van die spreuken lees, of er soms pijn of teleurstelling achter zit? of juist bevrijding... want niet iedere 'vriendschap' is altijd even leuk. Er zijn er ook vriendschappen die heel veel energie kosten 😌<br />
<br />
In de praktijk werkt het vaak zo, dat je bij een ingrijpende omstandigheid als ziekte of het verlies van een dierbare je de steun van vrienden, familie en/of collega's verwacht. Maar juist op het moment dat je ze het hardst nodig hebt lijken mensen af te haken.<br />
Veel mensen (ik ook vroeger) gaan dan bij zichzelf te rade en zoeken naar een mogelijke vergissing die ze misschien gemaakt hebben. Wat heb ik fout gedaan? Maar wat, als je je hersens pijnigt en je kunt niet bedenken waar het misgegaan is? Waarom zie je dan je vrienden, familie, je collega's niet meer? Jij bent/was er toch ook voor iedereen? je toont/toonde toch ook voor iedereen belangstelling of gaat/ging op bezoek...<br />
<br />
Waarom haken mensen af?<br />
<br />
Misschien vertel ik niets nieuws, misschien ook wel.<br />
Teleurstelling over afgehaakte vrienden of contacten heeft vaak te maken met je verwachtingspatroon. Je verwacht, dat mensen zich gedragen zoals jij zelf ook in het leven staat. Jij bent attent, belt, gaat op visite enz. Dat hoort bij jouw normen en waarden en heeft ook te maken met een stukje van je persoonlijkheid.<br />
Iedereen heeft een eigen persoonlijkheid, een eigen kijk op het leven, eigen normen en waarden en hun eigen beperkingen... en die kunnen en mogen afwijken van de jouwe.<br />
<br />
Graag wil ik een ervaring met jullie delen die ik tijdens een retraite had, enkele jaren geleden.<br />
Ik verbleef gedurende een week met nog ca 8 vrouwen op een afgelegen plek in de bergen in Spanje. <br />
Op een dag kregen we een opdracht, die mij altijd bijgebleven is en waarvan ik veel geleerd heb. We moesten ons in de groep opsplitsen in tweetallen en ons als tweetal even afzonderen. De een moest de ander een verhaal, ervaring of voorval vertellen, dat hem/haar ooit diep geraakt heeft, of voor veel verdriet heeft gezorgd en waarover zelden gesproken werd.<br />
Er vloeiden links en rechts en ook bij ons, de nodige tranen. Velen leken een zware last mee te dragen, maar hadden daar tijdens het verblijf niets van laten merken. Na deze oefening keken we met heel andere ogen naar elkaar, wetende dat ieder zijn eigen verhaal had. Verdriet is niet altijd zichtbaar. Iedereen ontwikkelt zijn eigen overlevingsmechanisme en heeft soms tijd nodig. Als je er bij stil staat dat je het verdriet of de reden voor het gedrag van de ander niet altijd kent, zou je dan niet minder snel oordelen? Stel dat zijn verdriet een rol speelt in het contact met jou?<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-fzon5Reieh4/WCZQ6LWMhXI/AAAAAAAAEBg/P9FY16bqCigcPxl4xCYFINHy2J29ZUYkwCLcB/s1600/loslaten3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://4.bp.blogspot.com/-fzon5Reieh4/WCZQ6LWMhXI/AAAAAAAAEBg/P9FY16bqCigcPxl4xCYFINHy2J29ZUYkwCLcB/s1600/loslaten3.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Mensen kunnen dan uit elkaar groeien, zonder dat er een kwaad woord gevallen is, of iemand iets 'verkeerds' heeft gedaan. Je hebt altijd een keuze hoe je er naar wilt kijken. Je kunt het gevoel hebben in de steek gelaten te zijn, of je kunt er gelaten mee omgaan en accepteren dat mensen komen en mensen gaan.<br />
of<br />
Misschien kun je zélf de ander benaderen en hem/haar laten weten dat je hem/haar hebt gemist, en vragen of alles oké is? Zo hou je zelf de regie in een vriendschap als je moeite hebt met loslaten...<br />
<br />
Ja, loslaten is een kunst.<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-39408026160063518882016-11-02T05:44:00.001-07:002016-11-02T05:44:17.368-07:00CO-CREATIEEnkele jaren geleden hoorde ik voor het eerst de term CO-CREATIE.<br />
Wat co-creatie betekent, ontdekte ik voor het eerst bij mijn oude werkgever. Samen met een aantal collega's werden we door onze werkgever uitgenodigd om een nieuw plan van aanpak te bedenken. Op creatieve manier, out-of-the-box denken moesten we met iets geheel nieuws komen. <br />
Termen zoals out-of-the-box hoor je steeds verder. Het is een uitnodiging aan je creatieve geest om eens iets te bedenken wat totaal afwijkt van het oude...<br />
Co-creatie is iets wat je niet alleen kunt doen, je doet het samen. Je zoekt partners, gelijkgezinden of collega's om samen iets te creëren...<br />
<br />
Nou heb ik een heel typisch voorbeeld gevonden hoe co-creatie er in de praktijk kan uitzien. Dat wil ik graag met jullie delen.<br />
In mijn vrije tijd schilder ik wel eens. Toen ik begon te schilderen probeerde ik vooral veel NA te schilderen. Maar daar bleek ik niet zo goed in te zijn. Op een dag ontdekte ik dat ik vanuit mijn intuitie kon schilderen en op het doek verschenen de wonderbaarlijkste creaties. Niet allemaal even mooi, zo blijkt. Maar oefening baart kunst. <br />
Een van mijn creaties was een vlinder in de natuur... leuk geprobeerd, maar dat werd 'm niet. Dan maar weer opnieuw, nu ontstond er een soort planetenlandschap. En zo heeft het een aantal maanden op mijn schildersezel gestaan. Ik kon me er niet toe brengen er iets mee te doen. Maar dat deze ook geen blijvertje zou zijn, stond eigenlijk al lang vast.<br />
<br />
Op een gegeven moment heb ik de kwast, het paletmes en mijn verf gepakt, en hup! weg met het planetendoek. Zo makkelijk gaat dat als je schildert. Bevalt het je niet wat je ziet, dan schilder je het gewoon over. Was het in ons leven maar zo makkelijk. Vergissinkje wegpoetsen en iets moois voor terugtoveren.<br />
<br />
Bij poging 3 lukte het me om een prachtige achtergrond te creeren....met daarop een mooie, gele krachtige zon. Ziezo, dat had ik dan toch weer mooi voor mekaar. Ik werd er helemaal blij van! Maar ook dit schilderij werd niet gepromoveerd tot wanddecoratie....Hmmmm, wat ontbreekt er dan?<br />
<br />
Toen kwam ik Har tegen...toevallig, haha jaja. Har heeft samen met mij in een atelier voor hobbyschilders een tijdje geschilderd. Har maakt prachtige schilderijen, en ik bewonder zijn stijl. Het atelier werd opgeheven en ieder ging zijns weegs. <br />
Ik legde hem uit, dat ik mijn schilderij niet kon afmaken, en we spraken af dat hij na mijn reis naar Santiago een kijkje zou komen nemen. <br />
En zo geschiedde...Na even bijgepraat te hebben met een kop koffie, liet ik Har mijn creatie zien. Zoals het een kunstenaar betaamt, bekeek Har vanaf een afstandje het schilderij. 'Er ontbreekt iets aan' was zijn conclusie. Oeps! 'Een beetje meer kleur' was zijn advies. Nog een keertje 'oeps' ! (ik dacht dat het kleurig genoeg was). <br />
Na een korte aarzeling zette ik mijn ego resoluut opzij en vroeg hem mij uit te leggen wat hij bedoelde. Ik vertrouw op de kwaliteiten van Har, ik weet immers dat hij een vakman was. Dus hield ik een schilderschort omhoog. Achter ons lagen penselen, verf en paletmessen al klaar en Har aarzelde even. Hij gaf toe dat zijn vingers begonnen te jeuken. Nadat ik hem carte blanche had gegeven, trok hij zijn jasje uit en de schort aan, en stroopte zijn mouwen op. Hij nam de verf, mengde, zocht een penseel uit en begon!<br />
<br />
Na een halfuurtje had mijn schilderij met een paar gerichte penseelstreken een ware metamorfose ondergaan. Ja, zo hoorde het te zijn. Dáár werd ik helemaal blij van! Nu was mijn schilderij echt af.<br />
Dankzij de samenwerking met Har, was het práchtig geworden. Nu mag er ook een mooie lijst om en kan ik het eindelijk ophangen. <br />
<br />
Het schilderij hangt in de kamer, mooi ingelijst, en op een passende plek. Een prachtig voorbeeld van co-creatie. Met zijn drieën, Har, ondergetekende en de inlijsterij, hebben we een prachtig werkstuk afgeleverd. Zo werkt dat dus.<br />
En mooi was, toen ik Har weer sprak, dat hij vertelde dat hij thuis zijn schilderij nu ook had afgeschilderd. Zo zie je maar weer waar samenwerking toe kan leiden. <br />
Maar ook hoe je soms het lef en de moed moet opbrengen om iets waar je veel energie, liefde en tijd in hebt gestoken, te 'offeren' ten behoeve van een bijzonder eindresultaat, jouw uiteindelijk doel. Nu pas zichtbaar geworden omdat je de moed hebt om opnieuw te beginnen. Het is je beloning voor je moed, samenwerking en geen genoegen nemen met minder. Op de schilderijen zie je dat de zon op ieder schilderij is vertegenwoordigd. Zij het op een eigen wijze. De vlinder op het allereerste schilderij (gemaakt in 2013) kondigt de transformatie al aan. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-1oEMiviozM4/WBnZlb3JLRI/AAAAAAAAD7c/zm_FgTb2qJYcVnP3ELPRmDs1sAhf-d14wCLcB/s1600/20161022_161028%2B%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://4.bp.blogspot.com/-1oEMiviozM4/WBnZlb3JLRI/AAAAAAAAD7c/zm_FgTb2qJYcVnP3ELPRmDs1sAhf-d14wCLcB/s320/20161022_161028%2B%25281%2529.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-K2IoM9gs8Vs/WBnZrL1EyeI/AAAAAAAAD7g/14h6Em9ZWx4F0nSPvJoLGoiBnJSA5zeNwCLcB/s1600/20161012_152920.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://3.bp.blogspot.com/-K2IoM9gs8Vs/WBnZrL1EyeI/AAAAAAAAD7g/14h6Em9ZWx4F0nSPvJoLGoiBnJSA5zeNwCLcB/s320/20161012_152920.jpg" width="180" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-BbWFylNmIk0/WBnZvINlLPI/AAAAAAAAD7k/UZ4YPNIYXSUi9fduOFzvUz_DgGoICfQZwCLcB/s1600/20160904_184747%2B%25282%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://4.bp.blogspot.com/-BbWFylNmIk0/WBnZvINlLPI/AAAAAAAAD7k/UZ4YPNIYXSUi9fduOFzvUz_DgGoICfQZwCLcB/s320/20160904_184747%2B%25282%2529.jpg" width="184" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-9cBLoR0S7Ho/WBnZz-9rMMI/AAAAAAAAD7o/-UDWQ3GrfVI3p0yfLmW6mOXSSlL-0y3xQCLcB/s1600/familiekosmos%2B%25282015_10_19%2B13_52_53%2BUTC%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://3.bp.blogspot.com/-9cBLoR0S7Ho/WBnZz-9rMMI/AAAAAAAAD7o/-UDWQ3GrfVI3p0yfLmW6mOXSSlL-0y3xQCLcB/s320/familiekosmos%2B%25282015_10_19%2B13_52_53%2BUTC%2529.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-b0xOAC4Iz_A/WBnZ4HYS5pI/AAAAAAAAD7s/uVqN7outBF4fYSO0U4B35achfSWJb16mACLcB/s1600/2014-03-02%2B10.31.37%2B%25282015_10_19%2B13_52_53%2BUTC%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://4.bp.blogspot.com/-b0xOAC4Iz_A/WBnZ4HYS5pI/AAAAAAAAD7s/uVqN7outBF4fYSO0U4B35achfSWJb16mACLcB/s320/2014-03-02%2B10.31.37%2B%25282015_10_19%2B13_52_53%2BUTC%2529.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-2F6DtUqNesE/WBnZ6J-7CmI/AAAAAAAAD7w/xN-xnU2_1lMkLFnY8D9iQhStB0EDWgnswCLcB/s1600/2013-12-30%2B10.39.32.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-2F6DtUqNesE/WBnZ6J-7CmI/AAAAAAAAD7w/xN-xnU2_1lMkLFnY8D9iQhStB0EDWgnswCLcB/s320/2013-12-30%2B10.39.32.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
Dit wilde ik vandaag even met jullie delen.</div>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-79594795385904624292016-10-20T04:01:00.001-07:002016-10-20T04:08:35.161-07:00HOE EEN TWEEDE WERKDAG EEN EERSTE WERKDAG WERDToen ik gisteren, (19-10-2016) het stuk in De Limburger las over 'Praat op je eerste werkdag' kreeg ik een flashback en moest ik even terugdenken aan mijn eerste werkdag, jaren geleden.<br />
In bovengenoemd krantenartikel wordt geadviseerd om meteen de eerste dag al in gesprek te gaan met je nieuwe collega's, iedereen gelijk een hand te geven, taken te weigeren die je niet wilt doen en wees niet te nederig...<br />
Stuk voor stuk goede adviezen. Voor mij hadden ze 10 jaar eerder mogen komen. Want wat gebeurde er toen op mijn eerste werkdag.....<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-PX2QyS5IznM/WAiap7oXl_I/AAAAAAAADyU/QXCSU6ZoUnkFhHnLotthaw4F1NJFrpR0ACLcB/s1600/eerste%2Bwerkdag.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://3.bp.blogspot.com/-PX2QyS5IznM/WAiap7oXl_I/AAAAAAAADyU/QXCSU6ZoUnkFhHnLotthaw4F1NJFrpR0ACLcB/s1600/eerste%2Bwerkdag.jpg" /></a></div>
<br />
Na 2 maal (enthousiast en vastberaden) gesolliciteerd te hebben, een assessment glansrijk doorstaan te hebben, was mijn 3e poging succesvol. Mijn nieuwe leidinggevende belde tijdens mijn vakantie dat ik welkom was op zijn afdeling en ik sprong een gat in de lucht. Yes! eindelijk, de aanhouder wint...Wat was ik blij!<br />
<div>
<br /></div>
Ik had zo uitgekeken naar deze baan, en wilde nog liever vandaag dan morgen beginnen. Het was een andere functie binnen een organisatie waar ik toen werkzaam was. De overstap verliep daarom redelijk makkelijk.<br />
In de loop der tijd was ik al eens eerder op mijn nieuwe afdeling geweest en kende ik enkele van de nieuwe collega's van gezicht.<br />
Mijn eerste werkdag in mijn nieuwe functie naderde. Nu kon ik eindelijk echt iets betekenen voor mensen, in mijn nieuwe functie wilde ik er voor mijn cliënten zijn en ze zo goed mogelijk verder helpen. Ik had weliswaar geen op maat gesneden opleiding voor deze baan genoten, maar ik bezat genoeg boerenverstand, werklust, enthousiasme en optimisme om vol vertrouwen aan de slag te gaan. Bovendien had ik kennis van systemen, wetgeving en kende ik de organisatie al.<br />
Omdat we flexibele werktijden hadden, begon ik al in alle vroegte. De vorige dag had ik mijn persoonlijke bezittingen van mijn oude afdeling al naar de nieuwe verhuisd.<br />
Mijn leidinggevende was er al en heette me welkom en ik maakte meteen kennis met mijn nieuwe buurvrouw. Ook voor haar was het de eerste werkdag. We hadden nu een bureau, een computer en kreeg een gedeelte van de dossiers van een collega die vertrokken was. Die collega had al wat aanwijzingen doorgegeven en zo kon ik van start.<br />
Daar zat ik dan. Aan mijn nieuwe bureau, met een nieuwe collega naast me en een stapel dossiers voor me. Mijn leidinggevende trok zich terug en ik begon aan mijn dag.<br />
Mijn nieuwe collega en ik vroegen ons af, wanneer we aan de rest van de collega's voorgesteld zouden worden.... Het voelde best wel raar, om in een kantoortuin met ca 40 mensen zo de dag te beginnen. Bescheiden! als we waren op onze eerste dag, begonnen we braaf onze dossiers in te zien, en wachten we geduldig op de introductie.<br />
De overige collega's druppelden binnen en begonnen aan hun werk. We wachtten nog een tijdje, maar onze leidinggevende liet zich niet meer zien. En (onvoorstelbaar nu voor mij) zo verstreek de dag, zonder dat we kennis maakten met de andere collega's van onze afdeling. Een enkeling kwam zich overigens zelf voorstellen. Met een gemengd gevoel verliet ik op het einde van de dag de afdeling en vertrok naar huis. De volgende dag trokken mijn nieuwe collega en ik de stoute schoenen aan en begonnen op een rondtocht langs de collega's. Ik stelde me voor en vroeg naar hun werkzaamheden en maakte een praatje. De morgen verstreek en ik bezocht ook onze collega's die op een andere verdieping ondergebracht waren. Ook daar weer voorstellen, praten en veel vragen. Zo werd mijn tweede werkdag, mijn eerste werkdag.<br />
<br />
Nu jaren later, kijk ik met heel andere ogen naar mijn gedrag van toen. Het artikel in de krant laat echter zien, dat er kennelijk meer mensen rondlopen die, net als ik toen, deze tips goed kunnen gebruiken. Zouden deze mensen zich ook zo voelen, als ik me toen voelde? Onzeker, afwachtend, te bescheiden, niet assertief genoeg...? Niet zelf de regie durven te nemen?<br />
<br />
De mensen die mij nu kennen, zullen dat persoontje van pakweg 7 jaar geleden niet meer in mij herkennen. Die is gelukkig voorgoed verdwenen. Het Talentenspel heeft daar op een geweldige manier verandering in gebracht.<br />
Hoe je je voelt in bepaalde situaties is vooral je eigen verantwoordelijkheid. Hou zelf de regie, je hebt immers altijd een keuze. Als je dat inziet, wordt het leven een heel stuk positiever.<br />
Ben je bijvoorbeeld ziek, of zonder werk, dan kun je aan het feit zelf misschien niets veranderen, maar misschien kun je een ander manier vinden om er mee om te gaan? <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-29670628646750626402016-10-05T17:00:00.004-07:002016-10-05T17:00:34.177-07:00Kun je nog iets anders?Jazeker!<br />
<br />
Soms heb je van die dagen, dat je de krant open slaat en het ene interessante artikel het andere opvolgt. Ik moest even een keuze maken waar ik iets over kwijt wilde in dit blog... Omdat ik vandaag naar een bijeenkomst ben geweest én naar John de Wolf heb zitten kijken in de talkshow van Pauw, is mijn keuze gevallen op het artikel in De Limburger van 5 oktober 2016 'Jazeker, er is leven na de bank'. Over dat thema wil ik wel iets met jullie delen.<br />
<br />
Het artikel beschrijft het ontslag van een veertiger die beroepsmatig een heel andere koers is gaan varen. Een prachtig voorbeeld hoe het ook kan. Van een bank overstappen naar een wijnwinkel.... Dat is toch op zijn zachtst uitgedrukt een heel andere tak van sport! Maar het klinkt mij niet onbekend in de oren, het is wat ik steeds vaker zie en toejuich. Mensen, kom uit je comfortzone, je bent niet je beroep, je bent zo veel meer. en inderdaad, áls je, zoals in dit verhaal, van wijn houdt en het is je hobby en je hébt ook nog wat mooie andere talenten in huis, waarom zou je dan niet je passie gaan volgen. Ik ken een psycholoog die nu meubelmaker is en een medewerkster in de zorg die met hondenmassage is gestart. Volg je hart, lijken deze mensen te zeggen...<br />
<br />
De kunst is om eens serieus bij jezelf te rade te gaan (bijvoorbeeld tijdens een wandeling in de natuur) wat je echt wil, en of je nog wel terug wil in het vak wat je ooit geleerd hebt. En daar kom ik dan weer bij John de Wolf uit. Ik weet nog dat ie als profvoetballer ooit o.a. bij FC VVV gespeeld heeft, maar ik wist niet dat hij zich nu met re-integratie bezig houdt. Toch ook werkelijk iets heel anders!! Bij Pauw vertelde hij dat hij als ambassadeur van de ouderenwerkloosheid (en 50 plusser inmiddels) in Den Haag was uitgenodigd om zijn verhaal te doen. Een succesverhaal, want drie van zijn pupillen waren inmiddels onder de pannen als portier bij een hotel. Ik wed dat die drie een heel andere achtergrond hebben.<br />
<br />
En waar wil ik nu met deze voorbeelden naar toe, vragen jullie je misschien af. Dat wil ik graag uitleggen. Sinds 1 september ben ik aangesloten bij een groep ondernemers die zich richt op de doelgroep 45+ zonder werk. Deze club probeert de 45 plusser zonder werk, een vergeten doelgroep, niet alleen te ondersteunen bij zijn zoektocht naar werk, maar heeft ook aandacht voor welzijn en vitaliteit. Deze groep heet<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-ZW8d6OXab7g/V_WPTAb_45I/AAAAAAAADjk/1TQoRONtB-s8KNaNxxZS_XepBNkCVOqBQCLcB/s1600/a4works.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="89" src="https://2.bp.blogspot.com/-ZW8d6OXab7g/V_WPTAb_45I/AAAAAAAADjk/1TQoRONtB-s8KNaNxxZS_XepBNkCVOqBQCLcB/s320/a4works.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
A4Works organiseert volgende week dinsdag, 11 oktober een inspiratieshow & arbeidsmarkt voor 45+ in het Continium in Kerkrade. Ken je iemand die wellicht geïnteresseerd is, vertel dan dat ie op de website van A4Works op de agenda de details van deze bijeenkomst kan nalezen. Misschien is er onder jullie iemand die de volgende keer zijn of haar succesverhaal in de krant ziet staan. Er zijn genoeg voorbeelden dat je ook al ben je 'op leeftijd' je nog heel waardevol voor de maatschappij en arbeidsmarkt bent. Laat je niet aanpraten dat het niet zo is.<br />
<br />
Ik ben er ook de volgende week dinsdag, en ik hoop je daar te ontmoeten.<br />
<br />
Nog woord van motivatie ter afsluiting..<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-spPuE6rZO-8/V_WR_jkr4WI/AAAAAAAADj4/JS3TlwSoQBYs37VpXT5sLujb-rcVQ2GjgCLcB/s1600/20160911_095307%2B%25282%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="310" src="https://3.bp.blogspot.com/-spPuE6rZO-8/V_WR_jkr4WI/AAAAAAAADj4/JS3TlwSoQBYs37VpXT5sLujb-rcVQ2GjgCLcB/s320/20160911_095307%2B%25282%2529.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-50529759032175200752016-09-29T02:55:00.000-07:002016-09-29T02:55:26.792-07:00Camino Portugues, aankomst in Santiago De Compostella's Ochtends om 5:30 uur hoor ik de wekker van Rike afgaan. Dit moet een vergissing zijn. Maar nee, kennelijk klaarwakker en vrolijk staat ze naast haar bed en begint te rommelen met spulletjes en rugzak. Ik vraag haar of ze serieus nu al wil vertrekken. En ja hoor, het is menes. Dan kruip ik ook uit mijn bed en maak het licht aan. Normaal op dat tijdstip bijna een doodzonde in een herberg, maar we slapen in een aparte ruimte, dus het licht kan gewoon aan. Wel zo handig met inpakken.<br />
Om 6:00 uur sluipen we in het pikkedonker, als eersten, de herberg uit. Het is een heldere sterrenhemel met een duidelijk zichtbare sikkelvormige maan en een heerlijke temperatuur.<br />
Na 2 uur met een zaklampje door het donker gelopen te hebben, zien we de eerste koffietent aan de rand van een bos staan. Hij opent net zijn deuren. We zijn de eerste klanten vanochtend, vertelt de man. Gelukkig heeft hij de koffie klaar en genieten we van een dampende kop 'koffie americano.' Dan weer gauw verder, het is verder lopen dan we dachten. Langzaam komt het daglicht te voorschijn. We zien de maan verdwijnen en de zon opkomen. Helemaal in de verte zijn de eerste contouren van de stad al zichtbaar. Maar het pad slingert zich alweer een bos in. Ik grap tegen Rike, dat we zometeen zeker pal naast de kathedraal opduiken. Aan de rand van de stad worden we geconfronteerd met 2 km palen die allebei precies in tegenovergestelde richting wijzen. Spaanse humor? We besluiten naar rechts af te buigen, weer een bosje in, dat uitkomt in een volgende stadswijk. We wéten dat we in Santiago zijn, maar we hebben nergens een bordje zien staan. Rond 10:00 uur lopen we het plein bij de kathedraal op. Het voelt onwerkelijk dat we er nu echt zijn. We lopen nog een beetje rond, op zoek naar een ontbijt. We hebben vorige dag een stuk cake ingeslagen, maar dat was vanochtend al vroeg opgegeten. Bij het Pelgrimsbureau staat een lange rij pelgrims om hun Compostella op te halen, We zitten beetje krap in de tijd dus we besluiten maar een andere keer terug te komen. En ik moet ook nog op zoek naar een onderkomen voor die nacht. Bij voorkeur een kamer! Rike en Andreas hadden allebei al gereserveerd. Ik vertrouwde er op dat ik wel een bed zou krijgen. Onderweg naar de kathedraal (en ook in de tijd na de mis) komen we vele bekende pelgrims van onderweg tegen. Iedereen begroet elkaar uitbundig en hartelijk! Allemaal blije mensen...<br />
Om 12:00 uur begint de pelgrimmis en we willen graag een zitplaatsje, dus we zijn al genoodzaakt rond 11:00 uur een plaats te zoeken. Er zijn een aantal banken beschikbaar voor pelgrims en we bemachtigen een plaatsje vooraan, en reserveren er meteen eentje voor Andreas. We hadden hem al laten weten dat we in Santiago waren aangekomen, en waar hij ons kan vinden. Dan zijn we samen in de kerk en nemen we al afscheid van Andreas, die die namiddag al zijn vliegtuig heeft. Er volgt een dienst in het Spaans, de pelgrims worden begroet. Het voelt goed om er te zijn en om mij heen zie ik veel pelgrims in stilte en met gebogen hoofd ook luisteren. De priester krijgt het voor elkaar om de aandacht vast te houden, ook al versta je van de preek slechts enkele woorden. Dan wordt het wierooksvat weer gebruikt. Een indrukwekkende gebeurtenis, die mij net als de vorige keer weer fascineert.( https://www.youtube.com/watch?v=hc_3AFi4HUQ )<br />
Hiermee is onze reis officieel ten einde.<br />
<br />
Rike en ik brengen nog enige uren samen door in Santiago, we eten die avond samen en de volgende dag ben ik aan de beurt om te vertrekken. Op Schiphol zal ik nog net de laatste trein naar Roermond kunnen halen.<br />
<br />
Onderstaand nog een paar foto's van deze laatste dag in Santiago de Compostella.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-PBRwGJQlvuc/V-zcV9f6BuI/AAAAAAAADcI/Hg2WIq_U-K4MJNJafkuCN4FAJJjyOdABgCKgB/s1600/IMG-20160927-WA0011.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://2.bp.blogspot.com/-PBRwGJQlvuc/V-zcV9f6BuI/AAAAAAAADcI/Hg2WIq_U-K4MJNJafkuCN4FAJJjyOdABgCKgB/s320/IMG-20160927-WA0011.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
een groententuin in het donker</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-c3UwOqxm4w0/V-zcyTMZuxI/AAAAAAAADcQ/6zOOTb6i48gQ1nWu2IAtaHrpe_043uPPgCKgB/s1600/20160926_065131.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-c3UwOqxm4w0/V-zcyTMZuxI/AAAAAAAADcQ/6zOOTb6i48gQ1nWu2IAtaHrpe_043uPPgCKgB/s320/20160926_065131.jpg" width="180" /></a><a href="https://3.bp.blogspot.com/-6-McBBVp3lY/V-zdUq30P3I/AAAAAAAADcc/xDa5MCEilSI_8Y7ptMZxOIRpv1C1dzdfwCKgB/s1600/20160926_082832.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://3.bp.blogspot.com/-6-McBBVp3lY/V-zdUq30P3I/AAAAAAAADcc/xDa5MCEilSI_8Y7ptMZxOIRpv1C1dzdfwCKgB/s320/20160926_082832.jpg" width="180" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
De laatste km paal met afstandsvermelding en Santiago in zicht</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-gD-niwPiRcQ/V-zcimdK4xI/AAAAAAAADcM/kMlmtbswgfcyCwVIbvT-pNAuv53lxr_nACKgB/s1600/20160926_090351.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://2.bp.blogspot.com/-gD-niwPiRcQ/V-zcimdK4xI/AAAAAAAADcM/kMlmtbswgfcyCwVIbvT-pNAuv53lxr_nACKgB/s320/20160926_090351.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Spaanse humor of een uitdaging?</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-o8mE1TweNdM/V-zdDLOB-dI/AAAAAAAADcY/8s37jtS7fFIu2NNIwcDT5rVw7rSxPJv-wCKgB/s1600/20160926_125107.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://4.bp.blogspot.com/-o8mE1TweNdM/V-zdDLOB-dI/AAAAAAAADcY/8s37jtS7fFIu2NNIwcDT5rVw7rSxPJv-wCKgB/s320/20160926_125107.jpg" width="180" /></a></div>
<div class="" style="clear: both; text-align: center;">
met de neus vooraan...</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /><a href="https://2.bp.blogspot.com/-8lSMtj7Xouo/V-zfwC4ffsI/AAAAAAAADcw/nQXslbW21jsKUgJ5_FRpzuAlVbRzJa7iACKgB/s1600/20160929_113053.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://2.bp.blogspot.com/-8lSMtj7Xouo/V-zfwC4ffsI/AAAAAAAADcw/nQXslbW21jsKUgJ5_FRpzuAlVbRzJa7iACKgB/s320/20160929_113053.jpg" width="180" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
de Credential (pelgrimspas) en de Compostella </div>
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-35516970537837399492016-09-25T11:07:00.000-07:002016-09-29T01:50:00.524-07:00Camino Portugues, de laatste loodjesHet is zover. De laatste paar dagen heb ik met Rike en Andreas doorgebracht. Samen met medepelgrim Rike overnacht ik 12,5 km voor Santiago. Andreas is door gelopen omdat zijn vliegtuig morgenmiddag al vertrekt. Het voelt een beetje vreemd zo'n laaste dag. Na morgen hoeven we niet meer met een rugzak te wandelen, maar start het dagelijkse leven. Ook fijn.<br />
Nu nog lopen we vele bekenden tegen het lijf. Gisteren en vandaag heb ik de groep Italianen weer teruggezien. Ben benieuwd of ik de Engelsen nog terug zie, of Anna? Het is leuk om al die pelgrims onderweg te ontmoeten. Je loopt een tijdje samen en dan gaat ieder weer zijns weegs. Maar in Santiago zie je de meesten weer terug. Dan is het net een dorp.<br />
Deze camino lijkt in niets op de vorige. Het eten, de herbergen, mijn instelling, mijn verwachtingen, alles is anders.<br />
Ik ben de camino gestart met een aantal vragen waarover ik eens rustig wilde nadenken. Ik mag wel stellen dat er wat dingen zijn veranderd. Ik heb veel met mensen gelopen, gegeten en gesproken, maar in de vele tussenliggende uren alleen, komen de inzichten, en dromen..... Als je aan niets anders hoeft te denken dan je bed, je eten en je kilometers op een dag, heeft je onderbewuste cq je gevoel/intuïtie de gelegenheid om antwoorden te vinden op je vragen. Daarom alleen al kan een wandeling in de natuur op zijn tijd effectiever zijn dan lange gesprekken of gepieker.<br />
<br />
We zaten voor de deur van deze albergue en zagen alle pelgrims voorbij komen. Met velen was er al een eerder contact in een van de herbergen, maar sommigen waren ook niet bekend, zoals een medewerker (editor) van een engelse krant. Daarmee hadden we een gesprek over natuurlijk de Brexit en de verkiezingen in USA. Interessant!<br />
<br />
Omdat ik er geen idee van had of ik achter liep op de meute of voorop, was het een verrassing wie we nog zouden ontnoeten. De Engelsen zijn in ieder geval nog achter ons. De italianen zijn vandaag doorgelopen naar Santiago. Een Duits paar was klaar met de camino Primitivo, besloot om de Portugese er nog even achteraan t doen. Ik ken hun sinds meerdere overnachtingen, zij overnachten ook weer hier. We hebben vanavond kennis gemaakt met een Schot en een Deense. Leuk om al deze mensen morgen in Santiago weer te zien.<br />
Een aparte wereld, en iedere pelgrim heeft zijn eigen verhaal. Zo heeft Andreas mij uitgelegd wat een museumdag is. Wat zie je in een museum? Bijzondere dingen. Als je 's morgens wakker wordt en je kiest voor een museumdag, dan sta je misschien wat vaker stil bij de bijzondere gebeurtenissen, dingen om je heen. Je zou vaker voor zo'n museumdag mogen kiezen.<br />
Daarmee sluit ik af voor vandaag. Voor ons is het bedtijd, want wij willen morgen om 12:00 uur in de kathedraal zijn, waar we afgesproken hebben met Andreas. Welterusten alvast en maak er morgen een museumdag van.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-Gm39ce_NFL0/V-gSJ_DBbEI/AAAAAAAADS8/p1lnNmTt81IwDb0FsrTKjXFDRxsGbm_gwCKgB/s1600/20160925_165313.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://2.bp.blogspot.com/-Gm39ce_NFL0/V-gSJ_DBbEI/AAAAAAAADS8/p1lnNmTt81IwDb0FsrTKjXFDRxsGbm_gwCKgB/s320/20160925_165313.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-PweSsbOKcn8/V-gSJ4Aw-gI/AAAAAAAADS8/dHCHAyms1pUf9PuUC0A83kHVII0HRUxLgCKgB/s1600/20160925_113001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://4.bp.blogspot.com/-PweSsbOKcn8/V-gSJ4Aw-gI/AAAAAAAADS8/dHCHAyms1pUf9PuUC0A83kHVII0HRUxLgCKgB/s320/20160925_113001.jpg" width="180" /></a></div>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-48910362659197881232016-09-22T06:42:00.001-07:002016-09-22T06:57:56.313-07:00Camino Portugues dag 9Na de zware dag van gisteren besloot ik me zelf eens te verwennen. Anna en ik waren 10 uur onderweg geweest, maar we hadden ons tempo aangepast en van een uitgebreide gezonde lunch genoten. Ik besloot om mijn doel van vandaag vast te leggen en een bed te reserveren. Het werd Ponteverdra.<br />
<br />
We zagen gisteren ook alweer dat de municipal (goedkope gemeenteherberg) vol was, en toen wij als laatsten de herberg/hostel/albergue binnen kwamen, zaten zij ook vol.<br />
Anna ging boodschapjes voor volgende zware dag v 40 km doen en ik ging in conclaaf met de herbergier.<br />
Nu ik mijn doel gekozen had, koos ik in overleg met de herbergier ook een hostel uit in Ponteverdra en besloot ik voor de eerste keer in mijn carriere als pelgrim om mijn bagage vooruit naar de locatie te laten sturen. Wel een beetje eng!<br />
<br />
Toen ik dat allemaal geregeld had, namen Anna en ik nog een slaapmutsje en namen afscheid. Zij zou om 7 uur vertrekken en ik om 8.<br />
<br />
'S nachts werd mijn keelpijn stukken erger en ik besloot meteen om dan de volgende dag alleen te lopen, zodat ik mijn keel kon sparen.<br />
Vanochtend verliet ik ik lichtbepakt en fris de hostel en wandelde in een slakkengang door de schemerachtige straten. Het duurde nog 1,5 uur voordat de eerste koffie/ontbijtgelegenheid in zicht kwam. Het werd een behoorlijk pittig stukje bergop en steil!! bergafwaarts. Ik zag veel zweetdruppels parelen bij menig pelgrim. Nu ik in mijn eentje liep en verzekerd was van een bed, nam ik ook weer meer tijd om foto's te maken.<br />
<br />
Om 13:00 uur was ik op plaats van bestemming. Voordat ik mijn eigen hostel had gevonden, zag ik een lange rij wachtenden, waaronder om mijn 2 italiaanse badkamergenoten. Zij spotten mij ook en ik werd spontaan geknuffeld. Er stonden meer bekenden te wachten. Maar openbare herbergen gaan pas laat in de middag open. Ik liep verder en zag na 200 mtr mijn eigen herberg. Mij rugzak stond al op me te wachten. Opluchting!!<br />
Ik kreeg een eenpersoonsbed toegewezen, kon me lekker douchen, (het was nog rustig) en mijn wasje doen.<br />
Je betaalt wel ietsje meer, maar je krijgt er veel voor terug. Nu kon ik ook mijn nieuwe ticket uitprinten. Aanvankelijk zou ik zaterdagochtend vliegen, maar na omboeking kan ik dinsdagavond al terug vliegen. Fijn!<br />
Vorig jaar ben ik 5 weken onderweg geweest, nu nauwelijks 2. Ik kan het verschil tussen de ene en de andere camino niet uitleggen, maar het is er wel.<br />
<br />
Het is 15:00 uur. Alle verplichtingen zijn geregeld en nu kan ik me op morgen oriënteren en in alle rust verderwandelen.<br />
Het wordt steeds drukker op de camino. Vanaf morgen/overmorgen komen enkele camino's samen en zal het gevecht om een bed beginnen. Ik zal daarom goed moeten plannen.<br />
<br />
Het was bewolkt, maar nu schijnt het zonnetje. Eerst maar even een comfortabele plek zoeken buiten om uit te rusten. Misschien kom ik nog bekenden tegen.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-87622278960108213632016-09-20T07:48:00.000-07:002016-09-20T07:48:01.277-07:00Camino Portugues dag 7 In de herberg was het zo druk op het net dat ik gisteren geen verbinding kon krijgen. Dag 6 heb ik alleen via fb kunnen versturen. Ik heb de nacht met 2 italiaanse dames doorgebracht in een professorisch in gerichte slaapkamer. Met wat creativiteit kreeg ik het douche/ wc gedeelte met een matras op de grond. Prima slaapplek. Wc bij de hand en het rijk alleen... een van de dames sliep op een massagetafel. Ze dacht dat ik wel wilde ruilen, echt niet....!<br />
Vanochtend was ik wat aan de late kant en vertrok ik rond 7:30 uur. Het landschap was prachtig! Je kon onderweg als je wilde, genoeg eten van wat de natuur te bieden had. Druiven, walnoten, kastanjes, passievruchten, bramen en vijgen groeiden in overvloed langs het pad. Omdat ik stevig doorgelopen had, kwam ik de meeste pelgrims weer tegen onderweg. Ook enkele uit de Engelse familie. Vandaag hebben we separaat gelopen. Soms moet je de tijd voor jezelf nemen. Geen zware parcoursen en gesprekken vandaag. Heerlijk in het eigen tempo wandelen, genieten van de rust en uitrusten als je daar aan toe bent. Met mijn voeten gaat het prima. Ik ben nu ruim 107 km van Santiago verwijderd en heb vandaag maar 20 km gelopen tot Tui. Ik ben nu dus al op Spaanse bodem. Maar ik ben nog steeds veel te vroeg in Santiago.<br />
Nog geen blaren, alleen mijn teennagel, die meldt zich als ik lang achter elkaar doorloop. Als ik sokken wissel, helpt het wel. Ik heb in de farmacia wat strepsels moeten kopen vanwege een keelpijn die vannacht was komen opzetten. Ja, daar reken je niet mee.<br />
<br />
Gisteren hadden we een beetje gelanterfanterd, maar vandaag heb ik in eenruk doorgelopen om niet weer in de bezemkast te hoeven slapen. Ik was dan ook lekker op tijd om een perfecte slaapplek te regelen. Overigens kost een bed € 5,00 per nacht. Vannacht toevallig € 6,00. De engelsen slapen ook weer in dezeherberg. Gezellig!! De twee italiaanse dames van gisteren trof ik onder de douche... ja niks apart douchen... net als op de sportclub, allemaal in een ruimte. Dat kenjeik niet vd vorige tocht. Maar ach, daar wen je ook aan. Deze blog schrijf ik vanaf een terrasje met wifi en een tinto verano. Straks nog iets eten en dan weer op tijd naar bedje toe.<br />
Ie<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-jjCrP179PtM/V-FHbwLPvkI/AAAAAAAADEc/qMR8sL6BqT8nJvKKMJADbYVcSwMrApwFgCKgB/s1600/20160919_203215.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://3.bp.blogspot.com/-jjCrP179PtM/V-FHbwLPvkI/AAAAAAAADEc/qMR8sL6BqT8nJvKKMJADbYVcSwMrApwFgCKgB/s320/20160919_203215.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-43597276937218573292016-09-18T09:58:00.003-07:002016-09-18T12:39:36.787-07:00Camino portugues dag 4 en 5Eergisteren was ik aan het twijfelen of ik toch niet de kustroute zou nemen. Het was me goed bevallen langs de oceaan op te wandelen. Ik kon geen keuze maken. Dus ik liet het over aan het toeval.<br />
' s morgens was ik al vroeg wakker en ik liep met mijn hele hebben en houden uit het slaapvertrek om de rest niet te storen. Terwijl ik alles inpakte, raakte ik in gesprek met een Italiaanse senior die vertelde dat ze de kustroute namen. Ik mocht me bij hun voegen en zo vertrokken we richting zee. 2 Italiaanse stellen. Na een tijdje merkte ik dat ze de tocht langs oceaan wel heel sereus namen. Het werd letterlijk over het strand, over stenen (geen schelp te bekennen) en door de duinen lopen. Helemaal kapot kwam ik na 7 uren aan in een van de slechtste herbergen die ik gezien heb. In sommige bedden kon je niet slapen omdat er vocht en schimmel op de muren zat. Fris gedoucht werd er gezamenlijk gegeten en daarna naar bed.<br />
Het werd een lange, snukersvrije nacht....<br />
De dag erna twijfelde ik of deze weg wel mijn weg was. Ik herinnerde me dat de zee over mijn schoenen spoelde en dus alles nat was.<br />
Toen Armando weer het strand koos voor die dag voelde ik toch een lichte weerstand opkomen.... en inderdaad na 2 uur strompelen hield ik het voor gezien en keek ik uit naar een weg naar het dorp. Armando attendeerde me erop dat mijn schoeisel niet geschikt was voor het strand. Daarna was het snel gepiept. We namen afscheid en ik ging terug naar de bewoonde wereld. Terug naar de oorspronkelijke route, daar was ik tenslotte ook op voorbereid.<br />
Na 20 km kwam ik in een stad aan vanwaar ik dwars kon doorsteken naar de oorspronkelijke route, die lag 26 km oostwaarts.... ik was moe, had pijn aan mijn voeten en koos voor de praktische oplossing.<br />
De bus vertrok pas over 4 uren (het was zondag) dus dan maar een taxi. Ik had maar een beperkt bedrag in mijn portemonnaie en vroeg of e taxi me kon brengen. De chauffeur stopte de meter halverwege maar bracht mij voor de deur van de hostel. Een beetje pijnlijk....onder luid gejoel werd ik ontvangen door de overige pelgrims. Er was een groep Engelsen die meteen reageerden met ' caught in the act' maar ze hadden mijn verhaal toevallig ook van een andere pelgrim gehoord. We wachtten met zeker 50 pelgrims totdat de deuren open gingen, en nu heerlijk gedoucht, effe bijschrijven en dan een hapje eten. Morgen weer een nieuwe dag, nu de goede weg volgen, mijn weg.....<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/--J-OON5w0lM/V97HZ6aQszI/AAAAAAAAC_U/QANYtLGi26QyE11vV4-OfWLFEWTyDS9IACKgB/s1600/20160917_135403.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://3.bp.blogspot.com/--J-OON5w0lM/V97HZ6aQszI/AAAAAAAAC_U/QANYtLGi26QyE11vV4-OfWLFEWTyDS9IACKgB/s320/20160917_135403.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-8iJSVunNHXU/V97HZ5bO3BI/AAAAAAAAC_U/_grMNXNEakI4rdCUD4Zu64vSppVj_8c5gCKgB/s1600/20160917_133515.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-8iJSVunNHXU/V97HZ5bO3BI/AAAAAAAAC_U/_grMNXNEakI4rdCUD4Zu64vSppVj_8c5gCKgB/s320/20160917_133515.jpg" width="180" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-_vl0oJ5-a3U/V97HZ3hIPzI/AAAAAAAAC_U/EHpEQ-Tk1Ms339LyZ_9l6mG2693amLjrgCKgB/s1600/20160917_103528.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://2.bp.blogspot.com/-_vl0oJ5-a3U/V97HZ3hIPzI/AAAAAAAAC_U/EHpEQ-Tk1Ms339LyZ_9l6mG2693amLjrgCKgB/s320/20160917_103528.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-xfY8WAFYgdw/V97HZwP6feI/AAAAAAAAC_U/mOyO9UKlldcGwLRh6Gkf8ULr0XE-axFZgCKgB/s1600/20160917_103405.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://3.bp.blogspot.com/-xfY8WAFYgdw/V97HZwP6feI/AAAAAAAAC_U/mOyO9UKlldcGwLRh6Gkf8ULr0XE-axFZgCKgB/s320/20160917_103405.jpg" width="180" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-hnBYjnAK0Ig/V97HZ4oXzDI/AAAAAAAAC_U/C_ZWgsOQHOkRMM7DTySdwOhlTUcVUpzfgCKgB/s1600/20160917_100038.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://1.bp.blogspot.com/-hnBYjnAK0Ig/V97HZ4oXzDI/AAAAAAAAC_U/C_ZWgsOQHOkRMM7DTySdwOhlTUcVUpzfgCKgB/s320/20160917_100038.jpg" width="320" /></a></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-49353401646804720642016-09-16T10:31:00.002-07:002016-09-16T10:31:51.780-07:00Camino Portugues, dag 3Het was wel heeeeeel vroeg vanochtend. Mijn Amerikaanse kamergenote begon rond 4 uur!!! haar bagage bij elkaar te zoeken, met plastic en papieren zakken te rommelen en toilet te maken. Ze had een halfuur later gelukkig alles geregeld. Maar ik was klaarwakker.<br />
Een van de twee overgebleven kamergenoten begon een snurkconcert waar je u tegen zegt.... Het hoort er allemaal bij maar ik begon toch een beetje te verlangen naar een uurtje slaap. Gelukkig kwam dat nog. Om 6:00 ging mijn wekker, want ik wilde om 7:00 de bus hebben. Jawel mijn eerste dag begon met een busrit. Vele pelgrims kiezen als startpunt Matoshinos, omdat de route er naar toe vanuit Porto langs eeen drukke weg loopt.<br />
Maar vanaf 7:30 ging ik in de benen. Na 2 km kwam ik bij de atlantische Oceaan. Een ruige rotsachtige kust met veel strand kenmerkte deze route. Al gauw genoeg liep ook over de vlonders, zoals in de reisgids beschreven. Ik dacht dat ik vandaag 35 km moest lopen, maar dat viel al weer mee. De rest van deze alternatieve kustroute van 47 km volgt morgen.<br />
<br />
Rond 14:00 was ik in Vila do Condo. In Spanje kun je makkelijk zonder reisgids de weg vinden, maar hier is dat een ander verhaal. Leesbril op, zonnebril af... met de gids in de aanslag liep ik langs het strand. Ergens heb ik toch een afslag gemist, en had ik landinwaarts moeten gaan... Ben er gelukkig toch gekomen. Mijn voeten lieten rond 12 uur weten dat ze wel een pauze konden gebruiken. En ja hoor, dikke bult op de linkervoet, pijnlijke nagel aan de rechtervoet. Sh.. nu al! Les 1 alweer te pakken. RUSTIG AAN, luisteren naar je lichaam. Oeps, vergeten. De rugzak leek steeds zwaarder worden. Om 14: 00 had ik mijn reisdoel voor deze dag bereikt! Helaas ging de herberg pas om 15:00 uur open. Verplicht terrassen. En wat drink je dan, een onvervalste Heineken. Tafels, parasollen, het is Heineken wat de klok slaat.<br />
Om 15:00 uur mocht ik binnen. Tadaa ik was de 2000e pelgrim dit jaar. Geen prijs naar wel een set lakens voor op mijn plastic matrasje. De hele wandeling had ik geen enkele pelgrim gezien op de kilometers lange vlonders. Alleen de hardlopers en veel slakken gingen ook die weg over het pad. Overigens moesten vele slakken het leven laten zag ik. Verbaasd kijk ik nu hoe mensen uren na mij nog steeds binnen komen hier.<br />
Tegen beter weten in (allemaal extra gewicht) ben ik toch maar naar de markt gegaan om wat eten in te slaan. Vandaag heb ik mijn vitamientjes al binnen. Voor morgen staat er een aso dikke tomaat en appel op het menu.<br />
Straks nog even een pelgrim menu nuttigen en dan is het vroeg slapen gaan. Gelukkig is de verbinding hier stukken beter dan gisteravond! Maar oef, mijn spieren hebben behoorlijk hard moeten wetken vandaag. Daar kan een rondje Jaomerdal of visvijver op zaterdagochtend niet tegenop. :-)<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-G2V-FURJsf0/V9wruTjH_JI/AAAAAAAAC68/R72KawwOooIHdKypdlbAZYGqvo8ei9pCgCKgB/s1600/20160916_080315.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://2.bp.blogspot.com/-G2V-FURJsf0/V9wruTjH_JI/AAAAAAAAC68/R72KawwOooIHdKypdlbAZYGqvo8ei9pCgCKgB/s320/20160916_080315.jpg" width="180" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-x71qqse_ENE/V9wsWns-bnI/AAAAAAAAC7A/NlqvYem7QXUelD2EMPnxtDFC1Gh8UK9FgCKgB/s1600/20160916_140452.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://2.bp.blogspot.com/-x71qqse_ENE/V9wsWns-bnI/AAAAAAAAC7A/NlqvYem7QXUelD2EMPnxtDFC1Gh8UK9FgCKgB/s320/20160916_140452.jpg" width="180" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-DyFOHlRZtng/V9wsWsMZCMI/AAAAAAAAC7A/-MC9KDF0W4sQ2zIa-ncD_FZEeU1QS2FOwCKgB/s1600/20160916_102359.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://4.bp.blogspot.com/-DyFOHlRZtng/V9wsWsMZCMI/AAAAAAAAC7A/-MC9KDF0W4sQ2zIa-ncD_FZEeU1QS2FOwCKgB/s320/20160916_102359.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-9VfRG8zYrZc/V9wruZYttgI/AAAAAAAAC68/pEzO6FDNQkgs0L-104t7K8Lgvq2Mb5fwQCKgB/s1600/20160916_145511.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://2.bp.blogspot.com/-9VfRG8zYrZc/V9wruZYttgI/AAAAAAAAC68/pEzO6FDNQkgs0L-104t7K8Lgvq2Mb5fwQCKgB/s320/20160916_145511.jpg" width="180" /></a></div>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-23378431793483158612016-09-15T13:39:00.004-07:002016-09-15T13:42:24.333-07:00Camino Português, dag 2Deze dag is de enige dag dat ik kon uitslapen. Echt uitslapen kan niet met 11 mensen op een kamer, maar ik was toch niet zo vroeg op. Vanaf morgen gaat dat veranderen. Dan hoop ik toch rond 7 uur te gaan wandelen.<br />
Vandaag weer een druilerig dagje. Tot 17:00 uur heb ik met een regenjasje aan gelopen. Porto is toch wel een heel bijzondere stad. De bekende Ponte Luis I is door de architect Eifel ontworpen. En inderdaad, is familie vd Eifeltoren in Parijs.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-Ia2qbNqzUcY/V9r7aKbEonI/AAAAAAAAC3I/3rtddWPtHwQB-dfYNQMaSq-SgtECJklNwCKgB/s1600/20160915_095537.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://3.bp.blogspot.com/-Ia2qbNqzUcY/V9r7aKbEonI/AAAAAAAAC3I/3rtddWPtHwQB-dfYNQMaSq-SgtECJklNwCKgB/s320/20160915_095537.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Omdat ik voldoende tijd had ben ik ook maar even naar de overkant gelopen. Daar wonen alle grote portjongens. ...</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-GWOiDnK6Yl8/V9r8lXuTKiI/AAAAAAAAC3M/osU9DZJUOn4GAnGXnp54kTdEnf2o01ShQCKgB/s1600/20160915_114339.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://4.bp.blogspot.com/-GWOiDnK6Yl8/V9r8lXuTKiI/AAAAAAAAC3M/osU9DZJUOn4GAnGXnp54kTdEnf2o01ShQCKgB/s320/20160915_114339.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Ook de kathedraal bezocht om een stempel voor mijn credential te halen. Daar vond ik ook de eerste pijlen van de camino. Helaas was de weg niet zo goed aangegeven als in Spanje. Ik kon wel nog kiezen of ik naar Fatima of naar Santiago wil lopen.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-f8mcI-Degr4/V9sGBUNxbVI/AAAAAAAAC30/BjE2_VBsUgAXMOoT8CZbfxWxIEfX54__wCKgB/s1600/20160915_105451.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://1.bp.blogspot.com/-f8mcI-Degr4/V9sGBUNxbVI/AAAAAAAAC30/BjE2_VBsUgAXMOoT8CZbfxWxIEfX54__wCKgB/s320/20160915_105451.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Ik moet er helaas nu mee stoppen. De wifi verbinding valt steeds weg, en het verloopt allemaal erg moeizaam. Dus voor nu, einde van dag 2.</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-64308428221089378172016-09-14T12:34:00.000-07:002016-09-15T12:40:09.148-07:00Camino Português, dag 1Na een vlucht van 2,5 uren landden we in een bewolkt Porto. Na een tijdje onwennig rondgestruind te hebben met mijn rugzak, vond ik een taxi. De bussen heb ik niet gevonden, maar omdat ik 3 x moest overstappen voordat ik op plaats van bestemming zou zijn, vond ik dat prima. Het is niet zo warm in Porto als bij ons. Das best wel een rare gewaarwording. Het was aangenaam fris toen ik uit het vliegtuig stapte.<br />
Aangekomen in de happy hostel keeg ik eerst een stapelbed toegewezen. Maar ik zag niet hoe ik overdag mijn rugzak in de kleine locker gepropt kreeg, dus kreeg ik een ander bed, geen stapelbed, in een kleinere (meer veilige?) ruimte + locker.<br />
'Sprekende mensen zijn te helpen' zei mijn oma vroeger.<br />
Het is hier geen zomertijd, dus ik was toch vrij vroeg in Porto. Daarom besloot ik een kleine verkenningstocht te maken. Morgen heb ik immers de hele dag nog.<br />
Ik heb al een eerste indruk van de stad gekregen en de plaatselijke specialiteit gegeten en de wereldvermaarde port geproefd. Even het programma afwerken, je hoeft het maar gehad te hebben dacht ik.<br />
Toen ik terug wilde gaan, regende het pijpenstelen!<br />
Beter nu dan onderweg... Het is nu 21:30 uur plaatselijke tijd. Tijd om een einde aan deze enerverende dag te maken. Na een lekkere douche kruip ik mooi mijn bedje in. Allemaal alvast een goede nacht gewenst.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-riIaFxnprOc/V9mln1PoYTI/AAAAAAAACwg/3SF1LaeieDQyBDcynuv_4npsXzYil1wKwCKgB/s1600/20160914_174248.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://4.bp.blogspot.com/-riIaFxnprOc/V9mln1PoYTI/AAAAAAAACwg/3SF1LaeieDQyBDcynuv_4npsXzYil1wKwCKgB/s320/20160914_174248.jpg" width="180" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Let ook even op het prijskaartje.....</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-EyVoJP-aCFI/V9mln1FqY9I/AAAAAAAACwg/VXxefvHPeXk6Ho44W75CTdxY_sNuKwUQQCKgB/s1600/20160914_181709.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://4.bp.blogspot.com/-EyVoJP-aCFI/V9mln1FqY9I/AAAAAAAACwg/VXxefvHPeXk6Ho44W75CTdxY_sNuKwUQQCKgB/s320/20160914_181709.jpg" width="180" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Soort tostie met tomaten/biersaus</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-7mqBPqaBUmk/V9mlnx1b4CI/AAAAAAAACwg/d7AoLWOPs3858bN1irthPzZesRNBtkvHACKgB/s1600/20160914_171122.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://4.bp.blogspot.com/-7mqBPqaBUmk/V9mlnx1b4CI/AAAAAAAACwg/d7AoLWOPs3858bN1irthPzZesRNBtkvHACKgB/s320/20160914_171122.jpg" width="180" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-9Zyr5q2v5Wk/V9mln8TrvxI/AAAAAAAACwg/Nsp7tZCnzIMhEQtWImplByH3wAdzAOqVACKgB/s1600/20160914_175303.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://4.bp.blogspot.com/-9Zyr5q2v5Wk/V9mln8TrvxI/AAAAAAAACwg/Nsp7tZCnzIMhEQtWImplByH3wAdzAOqVACKgB/s320/20160914_175303.jpg" width="180" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-2X_KTDb8kPQ/V9mln6QPWFI/AAAAAAAACwg/wUl7f0o0gHk914AZws4aR3X0z-JbOyXJwCKgB/s1600/20160914_173026.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://2.bp.blogspot.com/-2X_KTDb8kPQ/V9mln6QPWFI/AAAAAAAACwg/wUl7f0o0gHk914AZws4aR3X0z-JbOyXJwCKgB/s320/20160914_173026.jpg" width="320" /></a></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-56941437846030301412016-09-13T08:30:00.000-07:002016-09-13T08:30:44.909-07:00VERTREKSTRESS <div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Precies een jaar geleden wist ik mijn reisdatum, 16 september zou ik starten vanuit Porto. Een jaar van voorbereidingen sluit ik nu af. Eigenlijk wilde ik op de bonnefooi naar Porto, maar het leek me achteraf toch verstandiger om even een bedje te reserveren. Ik kom nl laat in de namiddag pas aan. En volgens de herbergier van het hostel, die per kerende mail mijn vragen beantwoordde, moet ik 3 x overstappen voordat ik op de plaats van bestemming ben. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Maar als je de recenties van het hostel leest <a href="https://www.happyporto.com/">https://www.happyporto.com/</a> en de plaatjes waarheidsgetrouw zijn, dan is het wel even boffen met deze keuze in 'Downtown near the river in Porto'.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Ik hoop wel écht niet, dat onze temperaturen, ook Portogese temperaturen zijn. Effe checken... Nee hoor, ziet er prima uit. Morgen en overmorgen bewolkt en spatje regen. Vanaf vrijdag de 16e, geen bewolking en de 4 dagen daarna krijgt het weer het cijfer 9,10,10,9 . Dan zien we wel weer verder. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-C1DzibSUzs0/V9gMLNXrUmI/AAAAAAAACtU/RJF-cpEn0F0fKQsV-1wuUZ2AKn_0-2wrQCKgB/s1600/20160913_162009.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://2.bp.blogspot.com/-C1DzibSUzs0/V9gMLNXrUmI/AAAAAAAACtU/RJF-cpEn0F0fKQsV-1wuUZ2AKn_0-2wrQCKgB/s320/20160913_162009.jpg" width="180" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Nu staat mijn rugzak klaar, gepakt, gecheckt en nog een keertje gecheckt. Telefoon nog opladen, ticket en boardingkaart mee, schoenen gepoetst.... Helemaal happy dat ik ditmaal maar een gewicht van 8,5 kg hoef te dragen.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Nog even gezellig uurtjes thuis vanavond en dan kan het feest beginnen. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-75124429885589423122016-09-08T07:49:00.002-07:002016-09-08T07:49:55.746-07:00DE LAATSTE WEEK Het is een heerlijke nazomersedag. Het is al 8 september. Deze week kwam er via de familie app een afspraak voor mijn moeder langs op 15 september. Ik keek even uit gewoonte in mijn agenda en realiseerde me dat ik dan al onderweg ben.... Onderweg op mijn 2e pelgrimstocht. En weet je wat, als het aan mij ligt komt er nog een 3e en een 4e enz. Eenmaal een pelgrim, altijd een pelgrim?! Veel van mijn medepelgrims hebben dezelfde ervaring. Zijn onderweg of alweer terug. Zou het verslavend werken? Het woord verslaving heeft een negatieve klank. Zou dat ook zo bedoeld zijn voor het pelgrimeren?<br />
<br />
Zondag was het de ideale dag om mijn rugzak te pakken. Vorig jaar op het vliegveld schrok ik van de 11 kg die ik toch vervolgens braaf over de Pyreneeën sjouwde, want ik kon natuurlijk niks achterlaten c.q. missen. Maar gauw genoeg daarna koos ik eieren voor mijn geld en deed ik afstand van 2 kg bagage. Dat liep wel een stuk fijner.<br />
<br />
Ik had ditmaal opnieuw mijn rugzak gepakt en de wijzer sloeg door naar 7,8 kg!! Een record, en een vreugdedansje door de kamer! Te lopen met ca 8 kg bagage klinkt niet alleen als luxe, maar ís ook luxe!! Dan toch nog maar dat ene T-shirt mee? of een leesboek? Nee, sterk blijven. Ik zet een e-book op mijn tablet, en dat T-shirt is niet écht nodig.<br />
<br />
De tijd vliegt schrikbarend snel. Nog even dit doen en nog even dat doen. Nog even de laatste zakelijke afspraken en beslommeringen en nog even naar de kapper. Er komen nog allerlei onverwachte activiteiten op mijn pad zoals enkele kilo's groenten en fruit verwerken tot diepvriesvoorraad en potjes appelmoes. Nog even met mijn moeder op pad en nog even de kinderen zien. Nog maar een weekje en dan is het zover, sterker nog, dan zit mijn eerste wandeldag er al op. Ik kan niet ontkennen dat ik al behoorlijke last heb van reiskoorts én nieuwsgierigheid. Eens kijken wat deze reis me gaat brengen... Voor de berichtgeving ben ik onderweg wel afhankelijk van WIFI. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-RAjw1YF1OkM/V9F5vCxs10I/AAAAAAAACp4/Npxuxhh1k08z3oS0IHT0U_kVJUmr0jIzgCKgB/s1600/20160907_105534.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-RAjw1YF1OkM/V9F5vCxs10I/AAAAAAAACp4/Npxuxhh1k08z3oS0IHT0U_kVJUmr0jIzgCKgB/s320/20160907_105534.jpg" width="180" /></a></div>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6298897302828390508.post-61751225210809094882016-09-02T11:19:00.000-07:002016-09-11T08:43:31.910-07:00EEN ONVERWACHTE VERRASSINGGisteren om 22:00 uur dacht ik: Nog 13 dagen en dan lig ik rond deze tijd in (hopelijk het onderste bed van een) stapelbed, ergens tussen Porto en Santiago tussen snurkende medepelegrino's.....<br />
<br />
Ik heb mijn spulletjes uitgewassen en klaargelegd. Alle (mini i.v.m. gewicht) toiletspullen aangeschaft, een nieuwe binnenzak voor mijn slaapzak gekocht, ingecheckt voor de heenvlucht enz...<br />
Mijn conditie heb ik via hardlopen opgebouwd, terwijl ik me vorige keer door wekelijkse wandelingen heb voorbereid.<br />
Voorts, de pedicure bezocht, en de kapper besproken en ben ik naar mijn tandartsafspraak geweest. En daar was ik dus vanochtend, bij de tandarts. Na 5 maanden kiespijn.... écht waar! (en nog nooit eerder ervaren) was ik vastberaden om <b>niet! </b>met kiespijn geconfronteerd te worden op de camino. Dus in goed overleg met tandarts Jan ging mijn kies er vanochtend uit.... Wat een opluchting!!<br />
Maar wat betekent het eigenlijk als je een kies moet missen? Volgens tandarts Jan zou er geen sprake zijn van verlies van kauwcomfort (leuk nieuw scrabblewoord) en is het esthetisch verantwoord. Beide beweringen zijn overigens waar, heb ik nu al vastgesteld.<br />
<br />
Toch ben ik, nieuwsgierig als ik ben, eens even verder gaan neuzen waar het verlies van een kies eigenlijk voor staat. Om daar achter te komen ben ik een van de boeken van Christiane Beerlandt gedoken. Ik citeer even een klein stukje van de tekst die mij een positief gevoel geeft over het verlies van mijn kies.<br />
'Tenslotte is het normaal dat een mens veelal in de volwassen fase, meerdere en mogelijk al zijn tanden verliest. Op zich wijst elk afscheid nemen van een tand op een afscheid nemen van een oude fase, van een problematiek die om een oplossing vroeg en waar de mens ja-of-neen aan gewerkt heeft in zichzelf'' 'Begeer dus niet koste wat kost een tand te behouden, terwijl het leven jou bv andere signalen geeft, terwijl je weet 'die tand wil/moet er uit! enz....'<br />
<br />
Zo, dat weten we ook weer. En nu ga ik verder met mijn voorbereidingen, met mijn leven. Zonder deze kies. Dus mensen, als je een kies moet missen.... Zie het positief, zie het als een oud stukje in je leven wat je mag afsluiten en niet meer nodig hebt. Dus: wat moet, dat moet, loslaten!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-Gse0x8YLL60/V8nEjYoOOOI/AAAAAAAACmU/__N9PJLgMCIA24g8FqKtYn5UqXeWZ3vEwCLcB/s1600/DSCN1116.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://2.bp.blogspot.com/-Gse0x8YLL60/V8nEjYoOOOI/AAAAAAAACmU/__N9PJLgMCIA24g8FqKtYn5UqXeWZ3vEwCLcB/s320/DSCN1116.JPG" width="320" /></a></div>
weg er mee!<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07758442012854147488noreply@blogger.com0