zondag 9 juli 2017

TERUG VAN WEGGEWEEST

Het is al weer een hele tijd geleden dat ik een blog heb geschreven. Het is niet zo dat ik niets vond dat de moeite waard was om te schrijven, maar soms moet je even stil zijn om jezelf goed te kunnen horen.
Dat gevoel had ik het afgelopen jaar.  Ik heb eens goed naar mijzelf geluisterd, en daar had ik de handen vol aan. Maar ik werd geholpen. Van oktober tot medio juni ben ik met een pittige opleiding bezig geweest (medische en psychosociale basiskennis). In die opleiding heb ik geleerd wat stress met je doet! Hoeveel klachten er te herleiden zijn naar stress is onvoorstelbaar! Stress kan onherstelbare schade aanrichten.
Niet zo bekend is dat stress in het begin een puur lichamelijk / hormonaal gebeuren is, dat zijn oorsprong heeft in de meest uiteenlopende levensvragen of situaties. Ons lichaam kan de kortdurende stress die je voor een examen hebt, of spannende wedstrijd, prima handelen. Het helpt je zelfs om alert en scherp te blijven. Maar als je te lang in een stress situatie blijft hangen is dat in eerste instantie schadelijk voor je lichaam. Je lichaam is niet ingericht op langdurige stress en zoekt naar (nood)oplossingen.  Daarna pas heeft het invloed op je mentale, psychische en emotionele gesteldheid. Als mensen burn-out achtige klachten krijgen, wordt er vaak op de eerste plaats aan psychische klachten gedacht. (Ik spreek als ervaringsdeskundige...) Er is minder aandacht voor de fysieke kant!

Ik had heel veel last van stress en toen ik tijdens deze opleiding stukje bij beetje kreeg aangereikt, wat ik mezelf aan het aandoen was. Ik kon maar tot één conclusie komen: dit moet stoppen!

Maar dat is niet zo eenvoudig. Hoe gaat dat in zijn werk? Eerst moet je erachter komen waar die stress vandaan komt = vaak in de spiegel kijken. Dan wordt je geconfronteerd met de harde werkelijkheid. Daar moet je dan eerst mee leren dealen.
Dan volgt de volgende moeilijke stap. Wat ga je doen om die stress te verminderen? Wat kun je doen? Dat er iets moet gebeuren, moge duidelijk zijn. Als je dan zover bent dat je weet waar die stress vandaan komt en je weet eigenlijk ook wel hoe je er van af komt, dan volgt het allermoeilijkste gedeelte. Het loslaten van datgene wat je die stress bezorgt. Dat kan een bepaalde ongezonde gewoonte of gedrag zijn, je werk of misschien wel je relatie... Maar weet altijd dat het een functie heeft gehad om je dichter bij je levensgeluk te brengen. Dankbaarheid is dan op zijn plaats.
In alle gevallen krijg je te maken met loslaten en het rouwproces dat daar onlosmakelijk mee verbonden is. Je krijgt je gezondheid, je rust, je gevoel van geluk niet terug door niets te doen. JE MOET IETS DOEN. 

Je weet dat je de regie over je leven in eigen hand moet houden. Als talentencoach is dat een van de eerste dingen die je toetst bij je cliënten. Wat heb je nodig om weer gelukkig te worden? 
Al die stappen die ik heb opgenoemd hierboven heb ik het afgelopen halfjaar doorlopen. Ik heb gezien wat mij stress bezorgd heeft, ik heb de consequenties van het loslaten aanvaard en heb de stap naar verandering en een minder stressvol leven durven, nee moeten zetten.
En nu ben ik er weer. De tijd vol verdriet en pijn heeft ook voor veel positieve ervaringen gezorgd. Alles wat ik nodig had om weer een rustig en gelukkig bestaan op te bouwen, kwam als vanzelf op mijn pad. Hulp, vrienden, werk, zaken om de basis weer op orde te krijgen kwam er...Dat bedoelen ze dus als  er sprake is van een 'flow'. Geen 'struggle' meer maar vol verbazing accepteren dat je in een positieve stroom (flow) wordt meegevoerd. Alles wat onderweg verdwijnt accepteren in het vertrouwen dat er iets voor in de plaats zal komen. Immers met loslaten creëer je ruimte voor nieuwe dromen, belevenissen en weer meer blijheid. Iets wat je iedereen toewenst.
Ik wil graag afsluiten met een oeroude de Limburgse wijsheid:  
Alles kump good